برف بازی یکتا ناصر با دخترش سوفیا !

یکتا ناصر متولد آبان سال 1357 در تهران است. یکتا ناصر همسر منوچهر هادی کارگردان مشهور است. یکتا ناصر یک دختر به نام سوفیا دارد. یکتا ناصر تحصیل کرده رشته مهندسی محیط زیست است.یکتا ناصر دارای یک دختر به نام سوفیا است

سلفی خاص یکتا ناصر

بیوگرافی یکتا ناصر

یکتا ناصر در ۱۲ آبان ۱۳۵۷ در تهران متولد شد. پدرش افسر بازنشسته نیروی زمینی و مادرش خانه دار است. فرزند دوم خانواده است و یک خواهر بزرگتر به نام نیکتا و یک برادر کوچکتر از خود دارد. یکتا ناصر به دلیل علاقه به بازیگری به چند دفتر سینمایی مراجعه کرد و در تست انتخاب بازیگر شرکت کرد که در نهایت در سال 76 برای بازی در مجموعه تلویزیونی گلهای کاغذی انتخاب شد.

در سال 76 که مسیر و سلیقه ی سینمای ایران تغییر کرد و به سمت جوانگرایی و جوان پسندی رفت یکتا ناصر که از قبل زمینه ی حضور در سینما را داشت ترجیح داد به درسهای دانشگاه بپردارد! در این سالها موجی از جوانان به صورت فراگیر وارد سینما شدند و آنهایی که استعداد داشتند خود را نشان دادند و آنهایی هم که استعداد نداشتند این فرصت را بدست آوردند تا در چند پروژه خوب خود را مطرح کنند اما در این میان تنها کارهایی برای یکتا پیش آمد که خیلی باعث مطرح کردن این هنرمند نشد ( از جمله :پدر خوانده – شب چراغ ) این روند کار تا سال 79 ادامه داشت. تا اینکه در سال 79 تغییر سرنوشت یکتا به دست حمید لبخنده با کار تلویزیونی ( با من بمان) رقم خورد

ازدواج یکتا ناصر

یکتا ناصر در اسفند ۱۳۹۴ با منوچهر هادی ازدواج کرد. آنها در فیلم یکی میخواد باهات حرف بزنه در سال ۹۰ با یکدیگر آشنا شدند.

منوچهر هادی متولد ۲۸ مرداد ۱۳۵۱ در تهران است. او کارگردان و فیلمنامه‌نویس سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی ایرانی است. هادی در سال ۱۳۶۳ در جنگ ایران و عراق پدر خود را از دست داد. او و یکتا در فیلم‌ها و سریال‌های متعددی با یکدیگر همکاری کرده‌اند.

یکتا ناصر و منوچهر هادی در آذرماه ۱۳۹۵ صاحب دختری به نام سوفیا شدند.

بیوگرافی یکتا ناصر

یکتا ناصر در ۱۲ آبان ۱۳۵۷ در شهر تهران متولد شد. پدرش افسر بازنشسته نیروی زمینی و مادرش خانه دار است. یکتا ناصر در ۱۹ سالگی به واسطه علاقه به بازیگری به چند دفتر سینمایی مراجعه کرده و در تست انتخاب بازیگر شرکت نمود به طوریکه در نهایت برای بازی در سریال گلهای کاغذی انتخاب شد.

یکتا ناصر پس از بازی درسریال گلهای کاغذی، کماکان فعالیتهای خویش را ادامه داده و در چند مجموعه تلویزیونی دیگر نیز بازی کرد؛ تا اینکه در سال ۱۳۸۰ با ایفای نقش در فیلم ساقی رسماً فعالیت خود را در سینما آغاز نمود. یکتا ناصر در این مدت وارد دانشگاه نیز شد و در رشته محیط زیست مشغول به تحصیل گردید. یکتا ناصر همسر منوچهر هادی کارگردان و فیلمنامه نویس سینمای ایران است. این زوج صاحب فرزندی به نام سوفیا هستند.

یکتا ناصر متولد آبان 1357 در تهران است. او در دبیرستان رشته ی تجربی را گذرانده و در دانشگاه رشته ی تحصیلی اش مهندسی محیط زیست بوده، به گفته ی خودش آدم تنبلیه و برای بدست آوردن هر آنچه که دوست می داشت به کمک شانس بدست اورده و به همین خاطر خیلی تلاش برای بازیگری نکرد است او از سال 74 فعالیت هنری خودش رو آغاز کرد و در سال 75 در حالی که فقط 18 سال داشت برای نخستین بار مقابل دوربین رفت و در کار تلویزیونی گلهای کاغذی ایفای نقش کرد.

در سال 76 که مسیر و سلیقه سینمای ایران تغییر کرد و به سمت جوانگرایی و جوان پسندی رفت یکتا ناصر که از قبل زمینه حضور در سینما را داشت ترجیح داد به درسهای دانشگاه بپردارد! در این سالها موجی از جوانان به صورت فراگیر وارد سینما شدند و آنهایی که استعداد داشتند خود را نشان دادند و آنهایی هم که استعداد نداشتند این فرصت را بدست آوردند تا در چند پروژه خوب خود را مطرح کنند

اما در این میان تنها کارهایی برای یکتا پیش آمد که خیلی باعث مطرح کردن این هنرمند نشد ( از جمله :پدر خوانده – شب چراغ ) این روند کار تا سال 79 ادامه داشت. تا اینکه در سال 79 تغییر سرنوشت یکتا به دست حمید لبخنده با کار تلویزیونی ( با من بمان) رقم خورد

منوچهر هادی در مصاحبه ای مهریه همسرش  یکتا ناصر  را اعلام کرد. منوچهر هادی کارگردان و فیلمنامه نویس سینما و تلویزیون ایران و همسر  یکتا ناصر  ، درباره مهریه همسرش گفت :مهریه همسرم  یکتا ناصر  فقط 5 سکه بود. ما حین همکاری مداوم در سه فیلم مختلف با هم آشنا شدیم و همین آشنایی ازدواجمان را رقم زد. در این رابطه منوچهر هادی ابراز داشت:مهمترین اتفاق زندگی من در سال 94، آغاز زندگی با  یکتا ناصر  بود که در روز پنجشنبه 20 اسفند این عمل انجام شد

یکتا ناصر کیست؟

یکتا ناصر متولد آبان 1357 در تهران است. او در دبیرستان رشته ی تجربی را گذرانده و در دانشگاه رشته ی تحصیلی اش مهندسی محیط زیست بوده، به گفته ی خودش آدم تنبلیه و برای بدست آوردن هر آنچه که دوست می داشت به کمک شانس بدست اورده و به همین خاطر خیلی تلاش برای بازیگری نکرد است.

یکتا ناصر از سال 74 فعالیت هنری خودش رو آغاز کرد و در سال 75 در حالی که فقط 18 سال داشت برای نخستین بار مقابل دوربین رفت و در کار تلویزیونی گلهای کاغذی ایفای نقش کرد.در سال 76 که مسیر و سلیقه ی سینمای ایران تغییر کرد و به سمت جوانگرایی و جوان پسندی رفت یکتا ناصر که از قبل زمینه ی حضور در سینما را داشت ترجیح داد به درسهای دانشگاه بپردارد!

در این سالها موجی از جوانان به صورت فراگیر وارد سینما شدند و آنهایی که استعداد داشتند خود را نشان دادند و آنهایی هم که استعداد نداشتند این فرصت را بدست آوردند تا در چند پروژه خوب خود را مطرح کنند اما در این میان تنها کارهایی برای یکتا پیش آمد که خیلی باعث مطرح کردن این هنرمند نشد ( از جمله :پدر خوانده – شب چراغ ) این روند کار تا سال 79 ادامه داشت. تا اینکه در سال 79 تغییر سرنوشت یکتا به دست حمید لبخنده با کار تلویزیونی ( با من بمان) رقم خورد

​زندگی جای دیگری است فیلمی به کارگردانی منوچهر هادی و نویسندگی پدرام کریمی، منوچهر هادی، بابک کایدان و تهیه کنندگی سید امیر سیدزاده ساخته سال 1392 است. این فیلم در بخش مسابقه سی و دومین جشنواره فیلم فجر پذیرفته شد.

یکی می خواد باهات حرف بزنه فیلمی به کارگردانی منوچهر هادی، نویسندگی منوچهر هادی و سعید دولت خانی و تهیه کنندگی فرشته مهدی پور ساخته سال 1390 است. داستان این فیلم زنی به نام لیلا است یک هفته فرصت دارد برای امری حیاتی از شوهر سابق اش رضایت بگیرد

​یکتا ناصر آدم مغروری است ؟

ناصر:اولین کسی نیستید که این موضوع را به من می گویید ، متاسفانه به خاطر چهره ام برای همه این تصور پیش می آید که یکتا ناصر دچار غرور شده و خودش را می گیرد اما در واقع این طور نیست

اهل درس و مدرسه بودید؟

 بله ، راستش از اول کتاب خواندن و مطالعه را خیلی دوست داشتم .

به یاد دارید که دبستان ، دبیرستان کجا تحصیل کردید؟

ابتدایی در مدرسه سیمه در خیابان بهار شمالی ، راهنمایی در مدرسه هفتم تیر واقع در میدان هفت تیر و دبیرستان نیز در مدرسه ایران در خیابان قلهک

در سال ۷۶ که مسیر و سلیقه‌ی سینمای ایران تغییر کرد و به سوی جوانگرایی و جوان پسندی رفت، یکتا ناصر که از قبل زمینه‌ی حضور در سینما را داشت ترجیح داد به درس‌های دانشگاه بپردازد! در این سالر‌ها موجی از جوانان بصورت فراگیر وارد سینما شدند و آن‌هایی که استعداد داشتند خود را نشان دادند و آن‌هایی هم که استعداد نداشتند این فرصت را بدست آوردند تا در چند پروژه خوب خود را مطرح کنند، ولی در این میان تنها کار‌هایی برای یکتا پیش آمد که خیلی سبب مطرح کردن این هنرمند نشد (از جمله:پدر خوانده – شب چراغ) این روند کار تا سال ۷۹ ادامه داشت…. تا این که در سال ۷۹ تغییر سرنوشت یکتا به دست حمید لبخنده با کار تلویزیونی (با من بمان) رقم خورد.

​یکتا ناصر در هیچ کلاس بازیگری شرکت نکرده، ولی بازی در سریال ” با من بمان ” به کارگردانی حمید لبخنده و راهنمایی‌ها و نکاتی که این کارگردان به او یاد داد سبب شد که دیگر به کلاس‌های بازیگری فکر نکند و درصورتی که خلعی در این مورد دارد با مطالعه پر کند.

ازدواج

یکتا ناصر همسر منوچهر هادی کارگردان و فیلمنامه نویس سینمای ایران است. آن‌ها در اسفند سال ۱۳۹۴ با هم ازدواج کردند، این زوج صاحب فرزند دختری به نام سوفیا هستند.

مادر بودن خیلی سخته، ولی خیلی جذاب و لذت بخشه. هنگامی که سرِ کار هستم فیلم و عکس‌های سوفیا را می‌بینم و حس‌های جدیدی را تجربه می‌کنم، خیلی به زندگی امیدوار شدم، خیلی بیشتر تلاش می‌کنم از خودم مراقبت کنم به خاطرِ دخترم.

کلا جون دوست‌تر شدم، تلاش می‌کنم اتفاقی برام نیفته که دخترم بخواد سختی بکشه یا احیانا بخواد من و از دست بده. مثل تمامی پدر و مادر‌های دیگه دوست دارم دخترم بهترین چیز‌ها را تو زندگی تجربه کنه.

این که می‌گن ازدواج آدم و پخته و کامل می‌کنه واقعیت داره؟

در حال حاضر برای من به علت این که تو زندگی خصوصیم آرامش دارم باعث میشه با تمرکز بیشتری اون کار‌هایی که بهش علاقه دارم را انجام بدم.

مراقبت از سوفیا

پدر و مادرم و برادرم خیلی کمکم می‌کنند. نمی‌تونم آدم غریبه‌ای را بیارم که از سوفیا مراقبت کنه و خودمم هستم و دائم هم خسته ام.

حضور در اینستاگرام

بیشتر اینستاگرام برای فوضولی کردن تو زندگی همدیگه هستش. من اصولا خیلی دوست ندارم حضور داشته باشم، ولی به کسی هم نمی‌تونم بگم بودن در اینستا خوبه یا بد. هرکس رویه زندگی خودش رو دارد.

گفتگوی خواندنی و جالب با یکتا ناصر، بازیگر پر دغدغهمجموعه : اخبار چهره هاگفتگوی خواندنی و جالب با یکتا ناصر، بازیگر پر دغدغه

گفتگوی خواندنی و جالب با یکتا ناصر، بازیگر پر دغدغه بازیگر خوب ایرانی است که در مجموعه های زیادی نقش آفرینی کرده است.

یکتا ناصر، جزو بازیگرانی است که از حاشیه دوری می‌کنند. ترجیح می‌دهد یک گوشه آرام بنشیند و از دور در جریان اتفاقات سینمایی قرار بگیرد.

این روزها بازی در یک نمایش را تجربه می‌کند و آن‌طور که خودش می‌گوید تجربه شیرین و دل‌نشینی برایش بوده است. اگرچه مدتی از روز ملی سینما گذشته اما با او درباره این روز تا پیشنهاد برای مطالعه گپ زدیم که می‌خوانید…

سینمای ملی

واقعا در یک جمله نمی‌توان سینمای ملی را تعریف کرد. ترجیح می‌دادم که نکات خوبی را از سینمای ملی به خاطر بیاورم، اگر چه خاطرات گوناگونی به ذهنم می‌آید. اما تعداد خاطرات و اتفاق‌هایی که خوب نیستند و من و البته خیلی‌های دیگر را اذیت می‌کند متاسفانه بیشتر است.

قرار است تعریف و تمجید درست، به معنای واقعی کلمه از سینمای ملی داشته باشیم، اما شاید خیلی تعریف نباشد.

چیزهایی که من از بخش ملی به خاطر دارم، نکات خوشایندی نیست و ترجیح می‌دهم که تعریفی نداشته باشم‌ اما فکر می‌کنم بزرگ‌ترین نکته مثبت در بخش سینمای ملی، این است که تعداد زیادی از کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، برای زنده نگه داشتن سینمای ملی از جان‌شان مایه می‌گذارند. همه تلاش می‌کنند تا زحمات کسانی که در تمام این سال‌ها در سینمای ایران کار کرده‌اند از بین نرود.

از سوی دیگر باز هم ترجیح می‌دهم در مورد کاستی‌های سینمای ایران حرفی نزنم، چرا که در تمام این سال‌ها در همین مورد حرف‌های زیادی زده و وعده‌های زیادی داده شده، اما متاسفانه به هیچ‌کدام از آنها عمل نشده‌ و بیشتر در حدحاشیه و شعار مانده است و هیچ نکته پوشیده دیگری وجود ندارد که من یا فرد دیگری بخواهیم از آنها پرده‌برداری کنیم. همه، حتی مردمی که شغل‌شان سینما نیست از این کاستی‌ها خبر دارند.

دغدغه‌های اولیه

به عنوان عضو کوچکی از سینما با دیدن فیلم‌های زیادی تحت تاثیر قرار گرفتم. در دوران کودکی و نوجوانی، آن‌هم نه به شکل مشخص، با تماشای فیلمی این انگیزه در من ایجاد شد. اما بازیگران همان فیلم‌ها بدون تاثیر نبودند.

 فریماه فرجامی یکی از همین بازیگران بود. من خیلی او را در فیلم‌های «مادر»، «سرب» و «پرده آخر» دوست داشتم.

همین حالا هم تحت‌تاثیر بازی‌های خیلی از بازیگران قرار می‌گیرم و فکر می‌کنم یکی از نکات مثبت سینمای ما، بازی‌های بی‌نظیری است که روی پرده آنها را می‌بینیم.

خیلی‌ها می‌گویند کاش فلان نقش را من بازی می‌کردم‌ اما خیلی اهل رویاپردازی نیستم و سعی می‌کنم در مورد چیزهایی فکر کنم که می‌توانم در مورد آنها کاری انجام دهم.

گفتگوی خواندنی و جالب با یکتا ناصر، بازیگر پر دغدغه

قهرمان‌هایی روی کاغذ

اهل قهرمان بازی نیستم، بازی‌های خوب بازیگران را تحسین می‌کنم‌ اما اهل قهرمان بازی و الگو داشتن نیستم. اگر قرار باشد الگو و قهرمان خاصی هم داشته باشم، در کتاب‌هایی که می‌خوانم دنبال آنها می‌گردم. با خواندن داستان‌ها تخیل خودم را پرورش می‌دهم.

کتاب و داستان این فرصت را به شما می‌دهد که بخواهید خودتان را جای فرد دیگری بگذارید یا نقش آن را بازی کنید. وقتی کتابی می‌خوانم، این فرصت بیشتر برایم فراهم می‌شود که نقشی را در ذهنم انتخاب کنم و دوست داشته باشم آن شخصیت را بازی کنم.

یکی از مثال‌های خوبش که امکان بازی کردن آن هم مهیا شد، نمایش «مردگان بی‌کفن و دفن» است‌ اما اگر قرار باشد خیلی رویاپردازی کنم؛ باید بگویم که دوست دارم نقشی در داستان آناکارنینا داشته باشم.

به دلیل حضور در نمایش ‌مردگان بی‌کفن و دفن‌، نمایشنامه‌های زیادی می‌خوانم، به خصوص از ژان پل سارتر. لحظاتی در این نمایشنامه‌ها ایجاد می شود که خیلی جذاب و دلنشین هستند

​این به جنسیت کاراکتر‌هایی که این لحظات را برای من ایجاد می‌کنند، وابسته نیست و گاهی پیش می‌آید که خودم را جای یکی از آنها بگذارم.

دور از حاشیه

در تمام این سال‌ها تلاش کرده‌ام که وارد حاشیه نشوم. این طور نبوده که برای دور بودن از حاشیه نقشه بکشم و برنامه‌ریزی کنم. اخلاقم این طوری است.

چیزی که حالا هستم، همانی است که سال‌ها بودنش را تجربه کردم و دوست دارم که باشم. تلاشم این است که فقط فیلم خوب کار کنم و با آدم‌های حرفه‌ای در این کار باشم.

به نظرم درگیر شدن با حاشیه‌ها به کار لطمه خواهد زد و به همین خاطر است که همیشه از آن دور بوده ام. این خصوصیت اخلاقی من است و سعی کردم در عین حال نقش‌های حاشیه‌ای را قبول نکنم.

مجموع تمام این اتفاقات است که من را از حاشیه دور نگه داشته است. واقعا طبق نقشه پیش نرفتم. کاری را انجام دادم که فکر می‌کردم درست است. ذاتا اهل حاشیه‌سازی نیستم

منبع : ساعد نیوز