محسن هاشمی، عضو حزب کارگزاران سازندگی بی رقیب با ۱۸ رای موافق از ۲۱ رای ماخوذه اعضای شورای شهر پایتخت، رئیس این شورا باقی ماند. ابراهیم امینی، عضو حزب اعتماد ملی در رقابت با مجید فراهانی، عضو حزب ندای ایرانیان با رای بالای ۱۷ رای از ۲۱ رای توانست باز هم نایب رئیس شورای شهر باقی بماند. زهرا نژاد بهرام از چهره های مستقل شورای شهر و بهاره آروین عضو حزب اتحاد ملت هم توانستند در رقابت با الهام فخاری، عضو خروج کرده اتحاد ملت با کسب ۱۶ و ۱۴ رای به عنوان منشی های هیات رئیسه شورای شهر باقی بمانند.
انتخابات داخلی دو سمت دیگر هیات رئیسه شورای شهر یعنی خزانه دار و سخنگو هم بدون رقیب برگزار شد و حسن رسولی و علی اعطا اعضای حزب اتحاد ملت توانستند با رای بالای هر کدام ۲۰ رای در هیات رئیسه شورای شهر باقی بمانند. آرایی که قابل پیش بینی بود ولی پدیده ای که پیش بینی برای ناظران اندکی مشکل بود، شکست بزرگ مجید فراهانی در رقابت نایب رئیسی بود، آن هم با تنها ۴ رای.
ثبات در شهرداری، تداوم اتحاد اصلاح طلبان در رقابتهای مجلس
به خاطر روند گرفتن رای مخفی، به طور قطعی مشخص نیست سه عضوی که رای سفید به محسن هاشمی دادند، پس از آن به مجید فراهانی در نایب رئیسی رای دادند و سپس به الهام فخاری در انتخاب یکی از دو منشی شورای شهر، اعتماد کردند، چه کسانی بودند ولی از مذاکرات غیررسمی حاشیه شورای شهر می توان اینطور استنباط کرد که مرتضی الویری و حسن رسولی، چندان به ادامه روند فعلی در هیات رئیسه شورای شهر تهران، راضی نیستند. عضو سوم هم به احتمال زیاد الهام فخاری بوده است که رای ممتنع به ادامه حضور محسن هاشمی در ریاست شورا داد و این رای او پالسی قدرتمند بود برای رفتار خارج از شئون حزبی این عضو خروج کرده از اتحاد ملت و اعتراض به رفتار دیگر عضو هیات رئیسه شورای شهر، بهاره آروین.
سئوال اصلی اینجا شکل می گیرد که ثبات در هیات رئیسه شورای شهر تهران، چه پیامهایی در دو حوزه و مقطع زمانی آینده خواهد داشت: اول، در چینش مدیران شهرداری تهران و دوم در عملکرد مشابه اعضای اصلاحطلب در آوردگاه انتخابات مجلس در ابتدای اسفندماه آینده.
پیام تثبیت هیات رئیسه شورای شهر، ماندگاری حناچی در شهرداری تهران است و زمزمه هایی را که درباره تغییر مدیران ارشد شهرداری به گوش می رسد، باطل جلوه می دهد. شهرداری تهران به اعتقاد بیشتر اعضای شورای شهر وارد دوره ثبات شده است و پس از تلاطمات دوره سرپرستی مکارم حسینی و سلیمی و دوران پر فراز و فرود تصدی محمدعلی نجفی و محمدعلی افشانی که هر یک به دلیلی، از ادامه راه بازماندند، پیروز حناچی توانسته با وجود رقابت میلیمتری با آخوندی، وارد شهرداری شود و کشتی طوفان زده مدیریت شهری را با لنگر ثبات مدیریت، از جزر و مد سیاسی روز دور نگه دارد. از این رو اعضای شورای شهر چندان علاقمند نیستند دوباره شهرداری تهران به دوره بی ثباتی وارد شود و در صورتی که حناچی از شهرداری تهران به هر دلیلی خارج شود، اصلاح طلبان در انتخابات آینده مجلس و حتی ریاست جمهوری، دفاع قابل قبولی در مقابل افکار عمومی نخواهند داشت.
چینش سیاسی آرای هیات رئیسه شورای شهر
قابل درک است که سه حزب اصلی اصلاح طلب که در انتخابات امروز هیات رئیسه شورای شهر توانستند با همدیگر به اتحادی تاکتیکی برسند، با هماهنگی خوبی از گردنه انتخابات هیات رئیسه عبور کنند. اتحاد ملت که دارای اکثریت حزبی در شورای شهر است (با ۷ رای)، اعتماد ملی با ۳ رای و کارگزاران سازندگی با ۳ رای (مرتضی الویری در انتخابات داخلی شورای شهر تمایلی به حرکت حزبی نداشت ولی محمد علیخانی توانست خود را به محسن هاشمی نزدیک کند) توانستند بقیه اعضای شورا را که دارای اقلیت محض هستند قانع کنند با آنها همسو شوند. از این رو همراه کردن اعضای مستقل شورای شهر با این سه حزب اصلی کار چندان مشکلی نبود. کسانی که ترجیح می دهند در مقابل جریان اکثریت قاطع، به عهدشکنی در جناح اصلاحطلبان شهره نشوند و البته نیم نگاهی هم به یارگیری با شورای عالی اصلاحطلب در انتخابات آینده مجلس و داشتن سهم از لیست انتخاباتی اصلاحطلبان داشتند.
عملکرد اشخاصی مانند محمد سالاری، افشین حبیب زاده و حسن خلیل آبادی در این راستا قابل ارزیابی است. ولی نکته دیگر، جدا شدن عضو حزب ندای ایرانیان از حرکت گروهی اصلاح طلبان در شورای شهر است. مجید فراهانی با گرفتن ۴ رای، انتخابات نایب رئیسی را با اختلاف زیادی به ابراهیم امینی باخت تا نشان دهد هنوز تفکر عمل سیاسی جناحی در شورای شهر تهران، خریدار دارد و نمی توان نظم موجود را –فارغ از کارکرد خوب یا بد آن در مدیریت شهری- به سادگی بر هم زد.
فراهانی که امیدوار بود بتواند در جایگاه نایب رئیسی، رای چهره های مستقل شورای شهر را کسب کند، از جایی موفق نشد که نتوانست پیش بینی کند سه حزب اصلی شورای شهر، در ائتلاف با همدیگر، ریاست را برای نامزد عضو کارگزاران، نایب رئیسی را برای نامزد عضو اعتماد ملی و بقیه جایگاه ها (منشی، سخنگو و خزانه دار) را برای اتحاد ملت، رزرو کرده اند.
شاید از بدشانسی مجید فراهانی بود که دو رقیب احتمالی محسن هاشمی نتوانستند در انتخابات ریاست عرض اندام کنند. احمد مسجدجامعی که به عنوان ژنرال حزب اتحاد ملت می توانست رئیس شورای شهر باشد ولی در سفر معنوی حج بود و امروز توانست خود را به صحن علنی برساند و فرصتی برای مذاکره و لابی با بقیه اعضای شورای شهر نداشت و محسن الویری که خود، از اردوگاه حزب کارگزاران سازندگی آمده بود و نمی توانست در رقابت با هم حزبی خود، محسن هاشمی، ادب حزبی را زیر پا بگذارد.
اینطور شد که در ائتلاف سه حزب اصلی، هیات رئیسه شورای شهر به ثبات رسید و البته تلاش الهام فخاری، یار خروج کرده اتحاد ملت هم برای کنار زدن بهاره آروین که عملکردش مورد نقد برخی ناظران عملکرد مدیریت شهری است، به جایی نرسید. باز هم آرای اعضای سه حزب اصلی شورای شهر، صندلی آروین در صدر شورای شهر را حفظ کردند.
اکنون زمان پاسخ دادن به سئوال دوم می رسد: آیا این آرایش را می توان الگویی برای عملکرد اصلاح طلبان در انتخابات مجلس آینده دانست؟ شاید پرداختن به این سئوال زود باشد و عوامل و متغیرهای فراوانی از درون و بیرون شورای شهر بر این موضوع اثر بگذارند ولی می توان بدون درنظر گرفتن اثر متغیرهای پیرامونی و فقط با مطالعه رفتار اعضای شورای شهر اینطور استنباط کرد که اصلاح طلبان نکته ای را به خوبی دریافته اند: هر گونه شکست در قطار اصلاح طلبان، زیر پای آنها در همه جایگاه ها را جارو می کند و فضا را در اختیار رقیب اصولگرا خواهد گذاشت. با این حساب، مدل رفتاری امروز شورای شهر، احتمالا در بستن لیست انتخابات مجلس آینده باز هم توسط اصلاح طلبان «تکرار» خواهد شد.
دیدگاه شما