وحیدرضا ابوالبشری در گفتگو با نشان‌آنلاین درباره کانون وکلای دادگستری گفت: قبل از اینکه وارد بحث شویم باید نکاتی را یادآوری کنم تا سوء برداشت یا سوء استفاده ای از حرف هایم نشود.آن هم اینکه اگر ما امروز در درون جامعه، رسانه ها، جراید و صفحات مجازی به خودمان اجازه می دهیم که در مورد یک مجموعه صنفی مثل کانون وکلای دادگستری انتقاد و اعتراض کنیم و فریاد بکشیم دلیلش استقلال و عدم ترس از برخورد است. چرا؟ چون همه ما شریک مشاعی این کانون هستیم و شخصی بر دیگری برتری ندارد. ضمن اینکه همه وکلا می دانند که باید برای تقویت این نهاد صنفی مستقل به سهم خودمان تلاش کنیم.
وی افزود: کانون وکلا چه از لحاظ قدمت و چه از لحاظ ماهیت، حتی قابل مقایسه با نهادهای دیگر نیست. این موضوع نکته اصلی است که باید به آن توجه کنیم اما مسئله ای که وجود دارد این است که کانون وکلای دادگستری این روزها، روزهای خوبی را نمی گذارند. هم فعل و انفعالات و رفتارهای نادرست داخلی و هم رفتارهای اشتباه افرادی که بیرون از کانون وکلا هستند باعث شده هجمه های اساسی به این نهاد وارد شود. هجمه هایی که قطعا اثرات منفی خودش را بر حیات کانون وکلا باقی خواهد گذاشت.
این وکیل پایه یک دادگستری یادآور شد: باید در وهله اول توجه کنیم که کانون وکلای دادگستری، مجموعه ای است از افکار مختلف، که البته قصد و نیت همه این تفکرات، پیشرفت و تعالیاست. اما موضوع این است که همه این افراد ممکن است در انتخاب مسیری که برای تعالی در نظر می گیرند با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند.
وی ادامه داد: موضوع تا اینجای بحث فی نفسه نادرست نیست و جایی این قضیه آسیب زا است که ما، خودمان را مطلق و محور بدانیم. مشورت و تعقل را کنار بگذاریم و متاسفانه رویه های گذشته و تکراری و بی فایده ای را دوباره استفاده کنیم که مشکلات کانون را نه تنها حل نمی کند بلکه مضاعف خواهد کرد. پس این موضوع را مد نظر داشته باشیم که قطعا در کانون وکلا اختلاف نظر وجود دارد و هیچکس هم آن را امر نکوهیده ای تلقی نمی کند اما وقتی اختلاف نظر ها به دشمنی و عداوت کشیده شود معضل جدی به وجود می آید.
ابوالبشری تأکید کرد: باید توجه کنیم که در عرصه انتخابات های کانون وکلا به خصوص کانون وکلای مرکز، ایرادات اساسی وجود دارد. عدم برگزاری انتخابات الکترونیک که با عث می شود که همه پتانسیل واجد شرایط رای دادن نتوانند در انتخابات شرکت کنند از بزرگترین معضلات است.
وی افزود: به نظر می رسد که ادوار مختلف کانون وکلا ترجیح می دهد که همین رویه ادامه پیدا کند، وگرنه برگزاری انتخابات الکترونیک چندان موضوع پیچیده و خاصی نیست. همه اعضاء دارای پرتابل شخصی هستند و در این فضای شخصی می توانسیستم رای گیری با ضریب امنیتی بالا تعریف کرد. استناد به مواد قانونی برای این قضیه همانقدر اشتباه است که ما امروزه بگوییم مسائل دیگری هم در قانون وجود دارد که ما امروزه نمی توانیم آن ها را انجام دهیم! خیلی از مسائل دیگری که امروز در هیئت مدیره و کانون وکلای مرکز انجام می شود اصولا در قانون و آیین نامه ها پیش بینی نشده است. بنابراین استناد به قانون در مخالفت با برگزاری سیستم رای گیری الکترونیکی، بیشتر یک بهانه است تا دلیل منطقی.
این کارشناس مسائل حقوقی وکاندید سابق هیات مدیره توضیح داد: اولین اشکال ما برای اینکه نمی توانیم یک هیئت مدیره قوی در کانون ها داشته باشیم، همین قضیه امتناع و استنکاف از برگزاری انتخاباتی است که در آن اکثریت افراد بتوانند بدون ناراحتی و استرس و فشار در آن شرکت کنند. وقتی ما این حق را از انتخاب کنندگان می گیریم نباید انتظار داشته باشیم که برآیند و نتیجه انتخابات یک برآیند و نتیجه درستی به همراه داشته باشد.
وی ادامه داد: وقتی 27 درصد از واجدین شرایط را به پای صندوق های رای می آورید و در این میان نفر اول حدود 13 تا 14 درصد آرای واجدین شرایط را دارد و حتی از کسانی که در انتخابات شرکت کردند هم نصف آرا را کسب می کند چه انتظاری از نتیجه درست خواهیم داشت؟ بدتر از این موضوع نفر اول هیئت مدیره یعنی رئیس کانون چیزی کمتر از 12 تا 13 درصد آرا را دارد، خودش پایه های تزلزل و بی اعتمادی است و آن وقت تصمیمات برآیند خرد جمعی و نظر اکثریت نیست. ما باید فضا را برای انتخاب کنندگان به گونه ای فراهم کنیم که در انتخابات شرکت کنند نه اینکه فضا به گونه ای فراهم شود که در انتخابات شرکت نکنند.
این وکیل پایه یک دادگستری اظهار کرد: نکته حائز اهمیت دیگر این است که وقتی بعد از انتخابات، نوبت به انتخاب هیئت مدیره و هیئت رئیسه کانون وکلا می رسد، وضعیت اسفناک تر می شود. در این شرایط، باز هم به دلیل عدم وجود پایگاهِ حداکثری و نبود تفکری که قائل به تغییر و کار اجرایی باشد، دعواها بالا می گیرد. در نهایت رفتارهای ناپسند انحصاری و نقدهای خشن از هر ناحیه ای شروع می شود چرا که هیچ کدام از طرفین قبول ندارد که طرف دیگر داری اکثریت رای است و نظر درست تری دارد. چرا؟ به این دلیل که انتخابات در یک بستر مناسب انجام نشده است.
وی افزود: انفعال هیئت مدیره ها و حتی اسکودا (اتحادیه سراسری کانون وکلا دادگستری ایران) در قضیه آئین نامه، به خوبی این معضل را نشان می دهد. به این معنی که این انفعال ناشی از این است که افرادی که سِمَت دارند، نیرو و تفکروقصدی برای تغییر و کار درست را ندارند.
ابوالبشری یادآور شد: برای اینکه بتوانیم قضیه انتخابات کانون، دعواها و درگیری ها و تنش ها را بررسی و آنالیز کنیم باید توجه کنیم که به چه دلیل در همه انتخاباتی که در 3، 4 دوره اخیر در کانون ها به خصوص کانون وکلای مرکز صورت گرفته واجدین شرایط کسانی که درانتخابات شرکت کردند درصد بسیار پایینی هستند.
وی افزود: اگر این معضل تا کنون در هیئت مدیره مورد آنالیز قرار نگرفته به این دلیل است که اعضای آن اهمیت چندانی به این موضوع نمی دهند. در حالی که ما باید وضعیت کسانی که حق رای دارند، نخبه جامعه هستند و از افراد سطح بالا و منور الفکر جامعه هستند را بررسی کنیم و به دنبال علت اینکه چرا در تعیین سرنوشت خودشان شرکت نمی کنند، برویم. اما هیچ تحلیلی پیرامون این معضل صورت نمی گیرد چرا که آقایان هیچ نیازی به آنالیز این وضعیت نمیبینند. همین هم شده که متاسفانه ما می بینیم که در هر دوره فرآیند عدم مشارکت در انتخابات، تکرار و تکرار می شود.
این کارشناس مسائل حقوقی گفت: اتفاقی که به مرور زمان، درخت سترگ و تنومند کانون وکلا را خشک و ضعیف خواهد کرد. به گونه ای که ما امروز با مجموعه ای ضعیف شده روبه رو هستیم که حتی توان چیدن هیئت رئیسه خودش را هم ندارد. اینگونه پیامدها نشان می دهد که طرف مقابل( نه به معنای دشمن) بلکه کسانی که با کانون وکلا، اختلافات اساسی دارند درست عمل کنند و می دانند نقطه ای که باید اقدام کنند، دقیقا کجاست.
وی افزود: تا وقتی که ما تغییر شرایط را قبول نداشته باشیم و نگذاریم حرف ها و ایده های جدید شنیده شوند و کانون وکلا شفافیت مالی و مبنای تصمیم گیری هایش را تغییر ندهد، معضلات این نهاد ادامه خواهد داشت. تا زمانی که به این نتیجه نرسیم که آن 72 و 73 درصدی که در این چند سال اخیر و دوره های گذشته در انتخابات شرکت نکرده اند دلیل اصلی شان اعتقاد به عدم امکان تغییر است، نمی توانیم قدم های بزرگ برداریم.
این وکیل پایه یک دادگستری بیان کرد: آن ها معتقدند هر گروهی که سر کار بیاید نفعی برای آن ها ندارند بنابراین اصل ماجرا این است که ما آسیب هارا شناسایی و سپس با هر شیوه ای اصلاح کنیم تا اعتماد از دست رفته نسبت به هیئت مدیره و تصمیم گیرندگان کانون ترمیم شود.
وی افزود: اگر این موضوع را نادیده بگیریم، نتیجه اش می شود اختلافاتی که برای انتخاب یک رئیس، نایب رئیس، مدیر، منشی، ناظر و بازرس پیش می آید. نمونه این معضلات هم در اولین بیانیه ای که رئیس کانون وکلای مرکز در بدو شروع کارش صادر کرد به خوبی تجلی داشت و نشانگر این ملغمه بود. بیانیه ای که هیچ گونه نشانه ای از تغییر، تحول و ایده های جدید نداشت و حتی جلسات ابتدایی که اصولانشان دهنده خط مش مدیر جدید میباشددر حضور افراد و گروه هایی برگزار شد که هیچگونه ارتباطی با ذات و کانون وکلا ندارند. بنابراین شاید کسانی که تصمیم گرفتند در این شرایط در انتخابات شرکت نکنند تصمیم درست تری گرفته اند چرا که به خوبی می دانند که ظاهرا تغییرات در این فضا امکان پذیر نیست.
ابوالبشری تأکید کرد: باید توجه کنیم که اگر امکان تغییر فراهم نشود شاید فردا نه تو مانی و نه من! باید بدانیم که امروزه در سیستم قضایی، رئیس جدید قوه و نیروهای تحت امرش در تلاش هستند تا در همه زمینه ها به درستی کار کنندواز همه مهمتر خواهان تحول هستند اما متاسفانه هیئت مدیره های کانون وکلا در این دوره و دوره های قبل این را درک نمی کنند. اینکه فضا تغییر کرده وباید با فضای تغییر یافته خود را تطبیق دهند. اگر این تغییر و تحولات صورت نگیرد، سیلاب ویرانگری که ناشی از این اتفاقات است همه ما را با خود خواهد برد.
وی افزود: باید توجه کنیم که ما هم همگام با تغییرات و تحولات به روز شویم و در مسیر تغییرات قرار بگیریم. من بارها و بارها به بعضی از اعضای هیئت مدیره قبلی که البته شاید در همین دوره هم انتخاب شده اند پرسیده ام که واقعا شیوه برخورد هیئت مدیره و اتحادیه با معضل اصلاح آئین نامه چیست؟ اصلا برای این شرایط استراتژی تعریف شده است؟ آیا می خواهیم امتیاز بدهیم و از آن طرف امتیاز بگیریم؟ یا می خواهمی یک نام بزرگ و اپوزوسیون برای خودمان دست و پا کنیم که در تاریخ بماند؟ اما هیچکس پاسخگو نیست.
این کارشناس مسائل حقوقی اظهار کرد: همه منتظر هستند که زمان بگذرد تا ببینند بعدا چه خواهد شد؛ این بزرگترین معضل مدیریتی است. مرد عمل و مرد مدیر و مدبر برای ثانیه به ثانیه آینده خودش برنامه دارد و تصمیماتش مبتنی بر خرد جمعی است؛ منفعت گروه و صنف خودش را درک می کند و در صدد تامین آن خواهد بود. ولی متاسفانه در کانون این قضیه وجود ندارد و برای همین میبینیم که معضل آئین نامه هنوز هم باقی است.
وی افزود: با نظر رئیس قوه قضائیه ما باید آئین نامه را تغییر دهیم و با نظر ایشان این کار باید صورت گیرد ودیدیم که اقایان به جای تعامل منطقی فقط فرصت سوزی کردند الان بحثی مطرح شده است در مورد تظارت بر وکلا فارغ از همه ایرادات والبته وجوه مثبت ان باز هم همه نق میزنیم این یعنی مدیریت ناکارامد یعتی هدف وبرنامه نداشتن این فرصت تعامل است نظارت میتوتند دوسویه باشد میتواند قانونمند بشود وبه تعالی بینجامد اگر بستر ان با تعامل کانون باشد میشود در کانون هم همچنین مرکزی را متقبلا پیش بینی کرد ولی اصلا این حرفها مطرح نمیشود ووقتی طرف مقابل میگوید نظارت وکانون میگوید نه بروز بیرونی این مباحثه در انظار عمومی عدم نظارت پذیری ماست. چرا باید این هزینه سنگین روانی بر کانون بار شود ؟پاسخ روشن است خرد جمعی منطبق با نیاز روز در نهاد ما وجود ندارد
ابوالبشری اظهار کرد: نگاه پراگماتیسم یعنی همین. شما بدترین اوضاع را در مجموعه و بدنه هیئت مدیره کانون وکلا می بینید؛ کمیسیون های فربه زائد و مجموعه ای فربه تر و بلا استفاده. تک تک همین معضلات باعث شده تا ما با یک سیستم فشل روبه رو باشیم. هرچند اصلاح همه این موضوعاتی که مطرح شد زمان بر است اما نیازمند شجاعت اجرا و تغییر دارد.
وی ادامه داد: باید قبول کنیم که همانطور که فضای امروز جامعه تغییر کرده نمی توانیم کانون وکلا را با قوانین نیم قرن پیش اداره کنیم. وقتی اعتقاد داریم دولت باید کوچک تر شود باید سرلوحه کار خودمان هم باشد و نهادهای زائد و فربه را به نهادهای کوچکتر تقسیم کنیم. باید نیروهای انگیزشی را در هیئت مدیره وارد کرد تا کمیسیون ها کارکرد واقعی خودشان را داشته باشند.نحوه انتخاب اعضای کمیسیونهای کانون در همین اواخر سند دیگر تصلب فکری دوستان است .
این وکیل پایه یک دادگستری گفت: در پایان باید توجه کنیم که آنچه امروز در فضای جامعه وکلا می گذرد، گذرا است. اما باید نسبت به همه این اتفاقات درس بگیریم و اجازه ندهیم که تمام این معضلات باز هم دوباره تکرار شود و در2،3 سال آینده همچنان ادامه داشته باشد. می بایست فکر کنیم که چطور می توانیم حضور وکلا را در کانون وکلا پر رنگ کنیم و آن ها را به مشارکت ترغیب کنیم. برای این کار باید برنامه داشته باشیم و بدانیم که چطور می توانیم به وکلای جوان و کسانی که واقعا دارند کار می کنند رفاه و امکانات دهیم. باید بفهمیم که اگر اعتماد به جامعه وکالت توسط هر دشمنی خدشه دار شده است این اعتماد را باید با همکاری همه زیر مجموعه ها بازسازی کنیم.
وی افزود: اگر جامعه وکالت در برابر هیئت مدیره ای دغدغه مند قرار بگیرد قطعا آن ها هم با در حمایت از چنین هیئت مدیره ای تلاش خواهند کرد. اگر بدنه مدیریت، حمایت وکلا را نداشته باشد فردا روزی نمی توانیم به قدمت و ماهیت و اعضای خودمان ببالیم. فضای امروز فضای رقابت است و آنی پیروز است که با صداقت و شجاعت منابعش را مدیریت می کند تا مجموعه زیر نظرش را به تعالی، رفاه، آسایش و قدرت و علم برساند.وقطعا کانون با کوله بار تجربه وقدمت و.افتخاروحضورر بزرگان در سابق وحال میتواند وباید رشد کند وامید وارم تعامل منطقی وهدفمند وعزتمدار بین کانون وهمه ارکان قضایی وتقنینی واجرایی به عالیترین حد خود برسدکه این مایه برکت برای جامعه وکلا وجامعه میباشد.
دیدگاه شما