یحیی آل اسحاق در گفتگو با نامه نیوز درباره واگذاری بخشی از سهام شرکت های زیرمجموعه شستا در بازار بورس گفت: برای بررسی محاسن این اتفاق باید به تاریخچه شستا اشاره کرد. شستا پیش از این به یک مرکز قدرت سیاسی تبدیل شده بود که از این بابت کشور خسارت های فراوانی دید. در دهه شصت دولت برای جبران کسری بودجه اش بخشی از دارایی های شستا را قرض گرفت و بعد از مدتها در عوض آن قرض، دولت تعدادی از واحدهای اقتصادی خود را به شستا واگذار کرد.
وی با اشاره به قرار داشتن شرکت های بزرگ پتروشیمی، سیمانی، فولادی و دارویی در زیرمجموعه شستا افزود: با این وجود شرکت های شستا متأسفانه سودآوری زیادی نداشتند و زیان های شان بعضا با پوشش های حسابداری و حسابرسی سامان می گرفت. خلاصه جریانات مختلفی در حول و حوش شکل یافتگی و شکل گرفتن این شستا نقش داشتند. حالا شستا مورد سئوال است و نخستین سئوال کنندگان هم بازنشستگان هستند.
این کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به ابهامات زیاد درباره نحوه شکل گیری و نظام مدیریتی شستا یادآور شد: اگر سهام شرکت های شستا در بورس عرضه شوند اولین اثر بزرگش این خواهد بود که همه امور حسابداری، حسابرسی، مالی و مدیریتی این شرکت ها شفاف می شود بنابراین اتفاق مبارکی است و آثار خوب اقتصادی را در پی خواهد داشت.
وی با اشاره به آثار واگذاری سهام شرکت های شستا در بورس بر شاخص های کلان اقتصادی کشور افزود: هم اکنون حدود 2700 هزار میلیارد تومان حجم نقدینگی را در جامعه داریم. در شرایط کنونی نیازهای اقتصادی واحدهای تولیدی عموما از طریق نظام بانکی سامان پیدا می کند، در صورتی که در سایر کشورها سرمایه گذاری های میان مدت و بلند مدت از طریق بازار سرمایه اداره می شود بنابراین جابه جایی در این حوزه یکی از ضرورت های اقتصاد کشور است.
این فعال اقتصادی یادآور شد: اگر حجم نقدینگی به شرکت های شستا جذب شود، اثر این خواهد بود که به جای گرایش نقدینگی به سمت بازار ارز، سکه، سفته، خودرو، مسکن و دیگر حوزه های غیرمولد، به سمت بورس می رود، منابع سرمایه گذاری را تأمین می کند.
وی ادامه داد: هم اکنون وضعیت شاخص های بورس ما به طوری است که بعضا با واقعیت های سود عملیاتی همخوانی ندارد بنابراین تعبیر حبابی درباره آنها به کار می رود. اگر این حباب ها بترکد آثار خیلی بدی به جای خواهد گذاشت. در چنین وضعیتی عرضه سهام شرکت های شستا می تواند مقداری اوضاع بورس را منطقی کند و قیمت گذاری سهام ها براساس واقعیت های اقتصادی انجام شود.
آل اسحاق گفت: شرکت های شستا برای ادامه حیات خودشان نیاز به نقدینگی دارند، نظام بانکی قادر به تأمین نیاز آنها نیست، خودشان هم که پس اندازی ندارند بنابراین خود این شرکت ها باید یکسری دارایی های شان را جابه جا کنند تا بتوانند به تعهدات شان جامه عمل بپوشانند.
وی افزود: صندوق های بازنشستگی یکی از مشکلات بزرگ امروز کشور محسوب می شوند، هر سال دولت از بودجه عمومی برای پرداخت مستمری بازنشستگان اعتباراتی را تخصیص می دهد. حال آنکه شرکت های شستا باید این تأمین مالی را انجام می دادند. عرضه سهام شرکت های شستا به بورس قطعا در این حوزه گام های مثبتی برداشته خواهد شد.
این کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به وضعیت شیوع بیماری کرونا در کشور اظهار کرد: دولت تعهداتی را باید انجام بدهد؛ سازمان تأمین اجتماعی حداقل تا 6 ماه آینده نمی تواند پول خود را از بیمه گذاران بگیرد و نهایتا دولت باید منابعی را برای تأمین این تعهدات تعریف کند. یکی از راه ها همین حضور در بازار سرمایه و عرضه سهام شرکت های وابسته به دولت در بورس است.
وی ادامه داد: عرضه سهام شرکت های شستا در بورس کاری بسیار خوب است اما باید دقت کرد تا با استقبال مواجه شود و بعد هم بتوان درآمد حاصل از فروش سهام را مدیریت کرد. اگر سهام شستا با استقبال مواجه نشود این حرکت خوب ابتر باقی می ماند بنابراین باید بر نوع مدیریت عرضه و اداره سهام دقت های لازم صورت گیرد.
آل اسحاق تأکید کرد: نظام مدیریت دولت و نظام مدیریت خصوصی هنوز مقابل هم گارد دارند اگر با عرضه سهام شرکت های شستا این گارد شکسته شود، حرکت بسیار خوبی خواهد بود تا بقیه واحد ها هم بتوانند نوعی تعامل منطقی بین نظام مدیریت دولتی و خصوصی برقرار کنند. ضمن آنکه اگر سهام واحدهای بزرگ دولتی و شبهه دولتی آرام آرام به بورس عرضه شوند، قطعا در بهره وری این واحدها موثر خواهد بود.
دیدگاه شما