به گزارش پایگاه خبری نشان :

هفته تامین اجتماعی و بهزیستی را به همه دست اندرکاران این مهم تبریک عرض می‌کنیم. این هفته همسان هفته‌های مشابهی که برای بزرگداشت اقداماتی تصویب شده و در تقویم قرار گرفته برای چند منظور پیش‌بینی شده است. 

۱- تقدیر و تشکر از کلیه مدیران، کارکنان و دست‌ اندرکاران سازمان اصلی تامین اجتماعی و به طور کل کسانی که در این راستا به بیمه‌شدگان توجه می‌کنند و کسانی که برای تولید و سربلندی کشور تلاش کرده و می‌کنند و از طرف دیگر برای محرومین، کسانی که یا با معلولیت یا به هر دلیل دیگری دچار ضعف معاش و زندگی هستند. 

۲- هدف دوم از این هفته این است که تمام مسئولین کشور و مردم به این دو حوزه مهم توجه کنند و حمایت بیشتری به عمل آورند. حمایت وسیع‌تر از سازمان تامین اجتماعی و توجه بیشتر به منابع درآمدی آن، و حمایت‌هایی که ضروری است توسط دولت و مجلس به عمل بیاید و بدهی‌های آن‌ها را بدهند و ضعف‌های آن را برطرف کنند و به مدیران و دست‌اندرکاران تامین اجتماعی کمک کنند که بتوانند خدمت بیشتری به بیمه شده‌ها کنند. بیمه‌ شده‌ های تامین اجتماعی کسانی هستند اعم از کارگران و کارکنان و کلیه کسانی که در بخش غیر دولتی فعالیت می‌کنند و برای سربلندی و توسعه کشور در تولید، خدمات و کلیه مشاغل مشغول هستند. آرامش فکری این عزیزان موجب می‌شود که تولید و چرخ تولید بهتر گردش کند، توسعه زودتر محقق شود و از طرف دیگر کارفرمایان با آرامشی که پیدا می‌کنند فقط به تولید و سرمایه‌گذاری فکر کنند و آرامشی که جامعه در حوزه بازنشستگی و درمان خواهد گرفت موجب خواهد شد که یک کارگر و یک فرد شاغل با آرامش تمام حواس خودش را به کارش معطوف کند. لذا توجه به سازمان تامین اجتماعی که بیش از چهل میلیون نفر از افراد را به صورت اصلی و خانواده تحت پوشش دارد یعنی در حقیقت نصف جامعه کشور آرامش پیدا می‌کنند.

 معنای توجه به این قشر توجه به توسعه، تولید و اشتغال است. بدیهی است در این گروه بازنشستگان هستند که با خانواده‌هایشان نزدیک به دو میلیون نفر هستند. یعنی کسانی که سال‌ها تلاش کردند و با پرداخت حق بیمه آمادگی دارند و بایستی آرامش مادی داشته باشند تا بتوانند در کنار خانواده گذران زندگی کنند و بایستی به حقوق و مستمری این عزیزان توجه شود. این هفته موجب خواهد شد که از یک طرف کارکنان و مدیران سازمان تامین اجتماعی که لایق تبریک و تشکر هستند مخصوصا برای خدماتشان در سال ۹۹ که سخت‌ترین سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود بایستی تشکر کرد که با همه کمبودها تلاش کردند و تا حدی که توان داشتند رضایت را کسب کردند. از طرف دیگر باید امید داشته باشیم که انشاالله در سال پیش رو در آستانه دولت سیزدهم توجه بیشتری به این حوزه شود که این توجه جز وظایف و تکالیفی است که در قانون اساسی و باورهای اعتقادی و انقلابی کشور وجود داشته و وجود دارد.

بدیهی است تعدادی از مردم شریف و عزیز ما خارج از چتر اشتغال و پوشش تامین اجتماعی قرار گرفته و می‌گیرند. معلولینی که یا به دلیل مشکلات ژنتیکی خانواده یا به دلیل کم توجهی یا به دلیل فقر معلولیت دارند و معلولیتشان ادامه پیدا کرده است. کسانی که به هر صورت به دلیل‌عدم اشتغال یا به دلیل نارسایی‌های اجتماعی یا به دلیل مشکلات و بیماری‌های روانی و یاعدم سلامت کامل نمی‌توانند زندگی خودشان را اداره کنند و ما این افراد را دارای تنوع متعددی هستند تحت پوشش سازمان بهزیستی داریم و سازمان بهزیستی بر حسب تکلیف قانونی وظیفه دارد این کار را انجام دهد.

بدیهی است مدیران و کارکنان سازمان بهزیستی تلاش فراوانی می‌کنند. من از نزدیک شاهد هستم که علاقه‌مند و عاشق خدمت‌رسانی به محرومین هستند اما متاسفانه به دلیل کم توجهی دولت و مجلس بودجه به آن‌ها داده نشده. در شعار مساله حمایت از محرومین به طور وسیع در همه رده‌های مسئولیت کشور وجود دارد اما در عمل زمانی‌که باید بودجه بگذارند یا حمایت بکنند میزان ناکافی است. لذا موجب می‌شود که الان بغضی از این عزیزان حتی برای مسکن که حد اقل است و برای یک اتاق کوچک دچار مشکل هستند. برای تامین دارو و مساله معاش، با همه تلاشی که مدیریت و کارکنان بهزیستی می‌کنند و من از نزدیک شاهد آن هستم توان این که اقدامی در این زمینه کنند را ندارند. خوشبختانه خیرین کمک به سازمان بهزیستی کرده و می‌کنند ولی آیا این وظیفه خیرین است یا وظیفه دولت و حاکمیت. حاکمیت و دولت باید این کار را انجام بدهند و خیرین هم در کنار آن‌ها وظایف خودشان را بر اساس عشق و علاقه انجام داده و بدهند. متاسفانه یکی از مشکلاتی که الان در این حوزه وجود دارد و امیدوارم که دولت سیزدهم با قاطعیت با کمک مجلس حل کند این است که موازی‌کاری را در سیستم‌های حمایتی از بین ببرد. الان نهادهای متعدد، نهادهای حکومتی و دولتی دیگر کمک‌های مختلف می‌کنند. بعضا این کمک‌ها چند جانبه است و بعضی جاها به درست توزیع نمی‌شود و نهایتا تجمیع این‌ها موجب خواهد شد که بتوان یک کار اساسی را انجام داد.

لذا منیت و شو را و هوای نفس را در رابطه با کمک باید جدا کرد و سازمان‌ها و نهادها کمکشان را در سازمان بهزیستی متمرکز کنند و این تکلیف دولت است که این کار را انجام بدهد و بدیهی است با اذنی که از رهبری می‌گیرد بتواند کمک‌ها را تجمیع کند در سازمان بهزیستی و دیگر این‌که باید با پالایشی که می‌شود بتوان مردم را تهییج کرد که کمک‌ها را انجام بدهند ولی مهم‌تر از همه این‌ها اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ هاست. یارانه‌ها بایستی جهت‌گیری‌اش به سمت محرومین باشد و از شعار به اجرا در بیاید و بتواند هدقمند اجرا شود. این به طور ناقص در حال اجراست اما اگر بتواند هدفمند انجام شود تا حد زیادی مشکلات برطرف می‌شود. در جمله آخر باید مجددا به کدیران و کارکنان دو سازمان اصلی تامین اجتماعی و بهزیستی تبریک بگویم و آرزو می‌کنم که انشاالله در طی یک سال آینده تا سال بعد که گزارش عملکرد داده می‌شود با حمایت دولت و مجلس و حمایتی که حاکمیت از این امر می‌کند بتواند مشکلات کمتر شود و دولت محترم با تدبیر و کار کارشناسی و عقلانیت بتواند مشکلات سیاسی و بین‌المللی را حل کند به نحوی که کشور از رکود و تورم بالا به وضعیت مطلوب اقتصادی حرکت کند و بتواند هم به محرومین و هم به بیمه‌شدگان تامین اجتماعی و بازنشستگان توجه بیشتر داشته باشد.