خبر این است که باشگاه پرسپولیس باید ۸ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان به بودیمیری که تنها ۴ ماه برای پرسپولیس بازی کرد (و ۲ گل زد) پول بدهد! این علاوه بر پولی است که بودیمیر گرفته و تازه اگر این ۸/۷ میلیارد را هم ندهند جریمه‌ای به آن اضافه می‌شود و تراژدی ژوزه تکرار خواهد شد.
یک چنین دی‌کارمویی ( بودیمیر ) به پرسپولیس قالب شد، ولی دوستان به جای این که خدای ناکرده درس بگیرند یا نعوذ بالله بترسند، دوباره رفتند جونیور را با ۵۵۰ هزار یورو جذب کردند که همان پرنده‌فروشی دی‌کارمو هم در تخصصش نیست! این وسط کسانی که سابقه خرید‌های خارجی پرسپولیس و استقلال را می‌دانند اصلاً تعجب نمی‌کنند، اما تعجب مردم از سازمان‌های بازرسی و وزارت ورزش است و سؤال می‌پرسند که این نهاد‌ها و آدم‌های محترم چنین وقت‌هایی دقیقاً کجا هستند و چه‌کار می‌کنند؟ مگر می‌شود هر دلال بی‌سر و پایی به دو تیم بزرگ مملکت بازیکن قالب کند و آب از آب تکان نخورد؟ انصافاً بعد از جونیور چه کسی قرار است به پرسپولیس قالب شود؟ حالا محمدحسن انصاری‌فرد باید هم پول بودیمیر را بدهد و هم پول جونیور و احتمالاً مهاجم بنجل بعدی را! این در حالی است که پرسپولیس هنوز یک مهاجم شش‌دانگ ندارد و خود کالدرون می‌گوید جونیور گزینه نهم من بود!
پرسپولیس و استقلال از هر ۱۰ خرید خارجی که می‌کنند یکی مثل تیام، دیاباته یا بشار رسن درمی‌آید که تازه مبالغ قرارداد آن‌ها هم بیشتر از حد طبیعی است، اما ۹ بازیکن دیگر فقط جیب دلال‌ها را پرتر می‌کنند و این وسط حتماً افراد دیگری هم منتفع می‌شوند. با این حال وزیر ورزش در مصاحبه پریروز خود گفته بود در این دو تیم شفافیت مالی وجود دارد! خب واقعاً اگر شفافیت مالی هست و چیزی پشت پرده و زیر میز وجود ندارد، چرا مردم نباید مطلع شوند؟
چه اشکالی دارد مردم بدانند مثلاً امسال قراردادها چقدر است و چه کسانی برای پرسپولیس و استقلال بازیکن گرفته‌اند؟ اگر واقعاً ریگی به کفش کسی نیست اشکالی دارد مردم از ریز قراردادها، آپشن‌ها و نحوه پیش‌خور کردن پول اسپانسر‌ها مطلع شوند؟
دیدگاه شما