استقلال روز یکشنبه در نودمین شهراورد مقابل پرسپولیس به میدان رفت و در حالیکه گمان همه روی به پایان رسیدن بازی با تساوی بدون گل بود، یک گل غافلگیر کننده دریافت کرد و نتیجه بازی را واگذار کرد.
بعد از این بازی بود که هواداران ناراحت استقلال به انتقاد از عملکرد تیمشان پرداخته و تیغ تیز انتقادات آنها بیش از سایرین به سمت علی کریمی بابت از دست دادن پنالتی و اخراج در دقایق پایانی و پس از او حسین حسینی بابت گلی که دریافت کرد نشانه رفت.
در این میان اکثر پیشکسوتان استقلال بنا بر دلسوزی ذاتی خود برای این تیم سعی کردند نسبت به آرام کردن فضای ملتهب این روزهای باشگاه قدم برداشته و هواداران را به آرامش دعوت کنند و البته بودند کسانی هم که سعی داشتند از نمد ناکامی استقلال برای خود کلاهی بافته و آتش بیار معرکه شدند.
یکی از این نفرات آتیلا حجازی است که روز گذشته در صحبت‌هایی عجیب عنوان کرد تیمِ حال حاضر استقلال ذلیل‌ترین و بی‌شخصیت‌ترین تیم تاریخ است. مطرح شدن این صحبت‌ها به خودی خود عجیب و غیر قابل باور است چه رسد به اینکه از سوی شخصی مثل آتیلا حجازی مطرح شده باشد.
استقلال اگرچه در فصل جاری خارج از اشکال نیست و انتقادات زیادی به شکل بسته شدن تیم و خالی بودن دست سرمربی از بازیکن در چند پست کلیدی وجود دارد ولی نسبت دادن چنین الفاظی به این تیم خارج از دایره انصاف و منطق است.
آبی‌پوشان به واسطه تغییرات زیادی که در فصل نقل و انتقالات داشتند و البته تغییر کادرفنی و آمدن سرمربی خارجی جدید به مدتی زمان نیاز دارند تا به بهترین فرم خود برسند و از دست دادن امتیازات در این شرایط دور از انتظار نیست. این را هم باید در نظر گرفت اگرچه آبی‌پوشان عملکرد پرانتقادی داشتند ولی بدشانسی هم نقش پررنگی در نتایج این تیم داشته و گل‌های دقایق پایانی و فرصت‌های از دست رفته این تیم می‌توانست جور دیگری رقم بخورد و شرایط متفاوتی شکل دهد.
سوای این مسائل، باید به آتیلا حجازی، پیشکسوت خوش سابقه و کارنامه‌دار آبی‌پوشان یادآوری کرد استقلال حتی روزهایی از این بدتر هم داشته که اتفاقاً رد پای خودش هم در آن دیده می‌شود.
برای مثال تیم لیگ هفتم آبی‌پوشان که او نقش آنالیزور را در آن ایفا می‌کرد از کدام بازیکنان تشکیل شده بود و نفراتی که در آن فصل به خدمت استقلال در آمدند چند نفرشان فصل بعد در این تیم حضور داشتند و یا آنهایی که جدا شدند کدامشان فصل‌های بعد توانستند در تیمی دیگر توانایی‌های خود را نشان دهند؟ کما اینکه آن تیم در نهایت به رتبه 13 جدول رسید که بدترین رتبه این باشگاه در تاریخ لیگ برتر محسوب می‌شود.
یا چرا راه دور برویم؟ استقلالِ لیگ یازدهم که تیمی به مراتب غنی‌تر و پر مهره‌تر از حریف خود بود و همه در انتظار یک برد شیرین از مردان آبی بودند و اتفاقا شرایط با زدن 2 گل و ده نفره شدن حریف بر وفق مراد بود ولی عدم مدیریت درست بازی در دقایق پایانی از سوی نیمکت آبی‌ها باعث شد تعویض‌های دنیزلی ورق را برگرداند و تیم 10 نفره پرسپولیس توانست با درخشش مهاجم ایرلندی خود 3 بار دروازه استقلال را باز کرده وبه برتری برسد. نتیجه‌ای که در تاریخ دربی‌ها ثبت شد و در کنار برد پرگل 6-0 پرسپولیس یکی تاریخی‌ترین پیروزی‌های این تیم محسوب شده و همیشه هواداران این تیم به نیکی از آن یاد می‌کنند. اتفاقا آن برد پرسپولیسِ دنیزلی را از بحران نتاج داد و استقلال را از کورس قهرمانی دور کرد. آتیلا حجازی یکی از مردانِ نیمکت استقلال در آن دیدار بود.
حجازی در جای دیگری از صحبت‌هایش به عملکرد حسینی انتقاد داشته و البته باشگاه را به خاطر جدایی رحمتی زیر سوال برده در حالیکه برای همه روشن است که استقلال مایل به جدایی رحمتی نبود و گلر آبی‌ها خودش تصمیم گرفت به خاطر مسائل ایجاد شده و حواشیِ بیرونی فضای متفاوتی را تجربه کند و با میل خودش جدا شد.
از طرفی حسینی هم با وجود اشتباهاتی که در هفته‌های اخیر داشته گلر بی‌تجربه‌ای نیست و یکی از نفرات ثابت اردوهای تیم ملی بوده است و البته رکورد بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ لیگ برتر را در اختیار دارد و بارها در سال‌های اخیر با درخشش دروازه آبی‌ها را نجات داده است. از طرفی به گفته کارشناسان گلی که حسینی در دربی دریافت کرد از روی بدشانسی او بود و نمی‌توان گلر آبی‌ها را مقصر این اتفاق دانست. حسینی به خوبی زاویه مهاجم را تنگ کرد تا ضربه او به تیر دروازه بخورد و در برگشت با بدشانسی توپ به پشت بدنش خورد و وارد دروازه شد. از طرفی نمی‌توان به طور قطع گفت که اگر رحمتی در دروازه آبی‌ها بود این گل را دریافت نمی‌کرد. کما اینکه رحمتی با وجود سابقه خوبش در دروازه استقلال و بارها درخشش در دروازه این تیم مثل هر گلر دیگری گل‌های بدی هم دریافت کرده که نمونه آن گلی بود که از مهرزاد معدنچی در دربی 61 دریافت کرد. اتفاقا رحمتی هم در همین هفته چهارم در ترکیب شهر خودرو گلی از فولاد خورد که به مراتب از گلِ خورده حسینی در دربی بدتر بود و شکست تیمش را هم رقم زد.
سوای این مسائل استقلال بازی خوبی در دربی ارائه داد و تا پیش از ضربه پنالتی که شرایط روحی دو تیم را دگرگون کرد تیم برتر میدان بود. از طرفی دو بازیکن کلیدی و تاثیرگذار آبی‌ها یعنی دیاباته و فرشید اسماعیلی در این بازی غایب بودند و شاید حضورشان در زمین شرایط متفاوتی رقم می‌زد.
آتیلا حجازی که همه او را بیش از افتخارات و کارنامه دوران ورزشی‌اش به خاطر نام بلند آوازه پدرش می‌شناسند از حجازی فقط انتقاد کردن را یاد گرفته ولی فراموش کرده اگر پدر محرومش لحن تند و صریحی داشت اولاً به واسطه سابقه بلند مدت و تجربه بالایش در ورزش بود و ثانیاً با سنجش درست و تحلیل به جای شرایط اگر جایی برای انتقاد صریح وجود داشت وارد عمل می‌شد و چه بسا بارها به واسطه جایگاه خود در جمع هواداران آبی با حمایت‌های به موقعش آرامش را به اردوی استقلال برگردانده و باعث از سر گذراندن یک بحران در داخل تیم شده است. مرحوم ناصرخان فضا و زمان را می‌سنجید و به موقع حمایت می‌کرد و به موقع انتقاد.
ژن‌های خوب در همه عرصه‌های کشور وارد گود شده و فوتبال هم از این قائده مستثنی نیست ولی ای‌کاش پیشکسوتان و خاک خورده‌های استقلال اگر داعیه دلسوزی برای این تیم را دارند به جای به حاشیه بردن باشگاه در شرایط سخت گامی در جهت بهتر شدن شرایط بردارند.
دیدگاه شما