مسیرِ فهمیدن نکته‌ی مهمی‌ست. وقتی شروع می‌کنید به فهمیدنِ یک موضوع یا کاراکتر اتفاق‌های زیادی می‌تواند بیفتد؛ از جمله اینکه خاطراتِ خود را از تاریخ‌های دوری که هستند جلوتر می‌آوری حاضرشان می‌کنی برای زمان حال. یا تجربه‌ی خواندنِ کتاب یا فیلمی به‌خصوص. اینها را آماده می‌کنی.
هر کاراکتری برایت چند چراغ روشن می‌کند و دچارِ دژاووهایی می‌شوی. وصلت می‌کند به جاهایی دیگر که بخشی‌اش خاطراتِ خودت است، بخشی‌اش تجربه‌ی شخصی‌ست و بخشی‌اش هم از تجربه‌ات با آثاری که تا حالا با آنها روبه‌رو شده‌ای؛ از نقاشی گرفته تا فیلم و کتاب و ..
بخشی‌اش را هم نداری. همین نداشتن باعث می‌شود بتوانی چیزهای دیگر را پیدا کنی و این جست‌و‌جوها تو را در این مسیر جلو می‌برد.
{بخشی از گفت‌وگو با محسن آزرم درخصوص فیلم پریدن از ارتفاع کم / ماهنامه‌ی تجربه/ شماره‌ی ۳۶/ اردیبهشت نود و چهار }
پی‌نوشت : موضوعات را از پس‌زمینه‌هایشان نمی‌شود جدا کرد.امید است خواندن این گفتگوها ( که برگرفته از مصاحبه‌هایی کلی در طول سالیان است) به صورت جداگانه و منفک باعث ایجاد سوتفاهم نشود..جهت مطالعه‌ی متن کامل مصاحبه می‌توانید به آدرس ذکر شده مراجعه فرمایید.
دیدگاه شما