ما همیشه از بیماریها گریزان هستیم. به ویژه اگر بدانیم که یک بیماری میتواند مزمن یا تهدیدکننده زندگی باشد. بدترین قسمت ماجرا این است که گاهی قبل ازآن که متوجه بیماری خود شویم، علایم مشکل به علایمی اجتناب ناپذیر تبدیل میشود. خودآزماییهای زیر میتواند کمک کننده باشد.
رنگ چشمها؛ کلسترول بالا
شاید برایتان عجیب باشد، اما وجود سفیدی غیرطبیعی درچشم مثل وجود یک خط سفید دور عنبیه همچنین پلک چشم، دارای رنگ متمایل به زرد از نشانههای جدی بالا بودن کلسترول است.
شکل و اندازه خالها؛ بیماریهای پوستی
خالها معمولاً بیضرر هستند، اما اگر متوجه شدید بیشتر از ۵۰ خال روی بدنتان وجود دارد باید آن را یک علامت هشدار بزرگ درنظر بگیرید، به خصوص اگرخالها رنگهای مختلفی دارند، از نظر اندازه رشد میکنند، ملتهب به نظر میرسند یا لبههای دندانهدار دارند.
ویژگیهای مواد دفعی؛ سلامت رودهها
با توجه به ویژگیهای مدفوع میتوانیم از سلامت رودهها، روند هضم غذا و سطح آب رسانی به بدن آگاه شویم. به عنوان مثال رنگ زرد مدفوع میتواند نشانه چربی اضافی به دلیل یکی از اختلالات سوء جذب ازجمله بیماری سلیاک باشد؛ رنگ سیاه یا قرمز مدفوع نیز گاهی از خون ریزی معده یا روده حکایت میکند. ادرار کمرنگ نشانگر شرایط خوب سلامت است و رنگ زرد تیره آن ممکن است به معنای کمبود آب بدن باشد. اگر این تغییرات بیش از سه هفته طول بکشد با پزشک خود تماس بگیرید تا از نبود مشکلی اساسی مطمئن شوید.
ابروها؛ سلامت تیروئید
اگر متوجه کمپشت شدن غیرمعمول ابروهایتان شدید، بهتر است آن را از علایم کمکاری تیروئید (شرایطی که در آن غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمیکند) بدانید. به ویژه اگر شرایط دیگری مثل افزایش وزن، احساس خستگی یا افسردگی را نیز تجربه میکنید.
تغییرات دمایی بدن؛ سلامت گردش خون
توجه به تغییرات دمایی بدن به ویژه در شرایط دمایی شدید میتواند شما را از سلامت رگها و گردش خون آگاه کند. گرمای بیش از حد، استرس و خوردن غذای بسیار تند ممکن است باعث برافروختگی صورت، قرمزی گونهها و بینی شود. این شرایط بدان معنی است که رگهای خونی در حال گشاد شدن هستند و این نشانه خوبی نیست، به خصوص اگر بین ۳۰ تا ۵۵ سال سن دارید. سرد بودن دستها و پاها هم نشانه ضعف گردش خون است که میتواند به بیماری رینود (شرایطی است که قسمتهایی از بدن مانند انگشتان دست و پا، نوک بینی و گوشها بیحس و سرد میشود) منجر شود.
شاخص توده بدنی؛ سلامت وزنی
اندازهگیری شاخص توده بدنی (BMI) برای سنجش سلامت وزن، بسیار متداول است. برای اندازهگیری BMI باید اندازه وزن (بر حسب کیلوگرم) را تقسیم برمجذور اندازه قد (برحسب متر) کنید. BMI طبیعی عددی بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ است. اگر BMI شما بین ۲۵ تا ۳۰ باشد در ردیف افراد دارای اضافه وزن قرار میگیرید و BMI بالاتر از ۳۰ به این معناست که در گروه افراد چاق قرار دارید.
نسبت دور کمر به باسن؛ چاقی شکمی
نسبت اندازه دور کمر به دور باسن (WHR)، شاخصی برای برآورد احتمال بروز چاقی شکمی و درنتیجه، مشکلات قلبیعروقی است. نتایج بسیاری از تحقیقات نشان میدهد نسبت دور کمر به دور باسن ۸۵/۰ یا کمتر برای زنان و ۹/۰ یا کمتر برای مردان نشاندهنده سلامت بیشتر و باروری بالاتر است.
بالا بودن این نسبت میتواند یکی از نشانههای اضافه وزن و چاقی باشد که از مهمترین خطرات برای سلامتی به شمار میرود.
سازمان بهداشت جهانی نسبت دور کمر بالاتر از یک را برای مردان و زنان به عنوان مقیاس چاقی شکمی و عامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و دیگر بیماریهای مرتبط با اضافه وزن تعیین کردهاست. برای اندازهگیری این نسبت، اندازه دور مفصل ران را که از پهنترین قسمت باسن عبور میکند و محیط دور کمر را که باریکترین قسمت کمر و درست بالای ناف است، اندازهگیری و اندازه دور کمر را بر اندازه دور باسن تقسیم کنید.
رنگ کف دست و چهره؛ کمخونی
کمخونی فقر آهن، افراد زیادی را در جهان تحت تاثیر قرار میدهد. با وجود این، هنوز هم آگاهی زیادی در مورد کمخونی و مشکلات سلامت ناشی از آن مانند خستگی، ضعف، تپش قلب، تنگی نفس، سردرد و سرگیجه وجود ندارد. کمبود آهن در خون معمولا با تغییرات قابل مشاهده در بدن همراه است. بررسیهای سادهای که خودتان میتوانید انجام دهید شامل بررسی قرمزی لثه، کف دست و قسمت داخلی پلک هاست. اگر هر یک از این موارد از حد معمول کم رنگتر به نظر برسند، بهتر است با پزشکتان برای انجام آزمایش خون مشورت کنید./روزنامه خراسان
دیدگاه شما