به نقل از آی ای، محققان بلژیکی از دانشگاه خنت (Ghent) کشف کرده‌اند که چربی به دست آمده از لارو‌های مگس سیاه گزینه‌ای پایدارتر و سازگارتر با محیط زیست نسبت به نسخه لبنی آن است.
لارو یا شفیره یا کرمینه به نوزاد کرمی‌شکل حیواناتی که دگردیسی کامل دارند (مانند حشرات و دوزیستان) گفته می‌شود. شکل آن هیچ شباهتی به حشره بالغ نداشته و از نظر دگردیسی، تغییرات فیزیولوژیکی و ریخت‌شناسی یا ریخت‌شناختی قابل توجهی را متحمل می‌شود. لارو‌ها از نظر محیط زندگی و رژیم غذایی فوق العاده متنوع هستند و این حشرات در مرحله کرمی دارای قدرت تغذیه و تخریب فراوان هستند.
محققان برای دستیابی به کره مذکور، لارو‌های مگس سیاه را در آب خیساندند. پس از آن، آن‌ها را در مخلوط‌کن قرار داده و از یک صافی عبور دادند.
سپس محققان، کره حاصل را در پخت کیک، کلوچه و وافل بکار بردند و به گروه‌های داوطلب برای تست طعم دادند.
به یک گروه کیکی که با کره معمولی پخته شده بود، داده شد، به گروه دیگر کیک‌های پخته شده با ۲۵ درصد چربی لارو و به گروه آخر کیک‌هایی که نصف با کره و نصف با چربی لارو تهیه شده بودند.
نتایج این آزمایش نشان داد که هیچکدام از این گروه‌ها که شامل ۳۴۴ نفر بودند، اصلاً متوجه وجود کره لارو در کیک‌ها نشدند.
محققان می‌گویند: هیچکس متوجه نشد که از چربی حشرات در کیک‌ها استفاده شده است. همچنین بافت و رنگ کیک‌ها و وافل‌ها به سختی تحت تأثیر قرار گرفته بود و قابل تشخیص نبود.
در حالی که فکر کردن به خوردن حشرات ممکن است برای اکثر ما آزار دهنده و چندش آور باشد، اما در واقع باید دانست که برای محیط زیست بهتر است، چرا که ردپای اکولوژیکی مصرف حشرات نسبت به منابع غذایی حیوانی بسیار کمتر است.
علاوه بر این، حشرات به شکل انبوه قابل پرورش هستند و نیاز به حمل و نقل و انتشار گاز‌های آلاینده حاصل از آن را نیز کاهش می‌دهند.
"زومپا سوسا" سرپرست این تحقیق می‌گوید: چربی حشرات حاوی اسید لوریک است که از آنجا که از کره لبنی قابل هضم‌تر است، ویژگی‌های غذایی مثبت زیادی دارد. علاوه بر آن، اسید لوریک خاصیت ضد باکتریایی، ضد میکروبی و ضد قارچی دارد. این بدان معنی است که قادر به از بین بردن ویروس‌ها، باکتری‌ها یا حتی قارچ‌های مختلف در بدن است و به این وسیله می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامتی بگذارد.
این تحقیق در مجله Food Quality and Preferences منتشر شده است.
دیدگاه شما