گلاره عباسی درباره تجربه همکاری با سینمای نابینایان، اظهار کرد: به کاری گره خورده‌ام که عاشقانه دوستش دارم و آرزوهایم برآورده می‌شود. من آرزوی تولید کارهای فرهنگی و کار در این محیط را داشتم. شبانه‌روزی کار می‌کنم و خسته هم نمی‌شوم.
گلاره عباسی، بازیگر که مهمان محمدرضا حسینیان در برنامه «باغ رمضان» بود، در سخنانی درباره تجربه همکاری با سینمای نابینایان اظهار کرد: ما یک گروه برنامه ساز در «سوینا» هستیم. «سوینا» یعنی سینمای مخصوص نابینایان. ما روی سکانس‌هایی از فیلم مثل سکوت توضیحات می‌گذاریم و یک بار در ماه نیز در سینما چهارسو اکران داشتیم که عزیزان نابینا با خانواده‌هایشان می آمدند و فیلم می‌دیدند. ما توضیحات می‌گذاشتیم و به همین خاطر هم دیگر نیازی به سوال کردن نداشتند. این کار را هنرمندانی همچون حامد بهداد، رضا کیانیان و ستاره اسکندری انجام می‌شد.
او در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا کارکردن با نابینایان او را به خدا نزدیک‌تر کرده است، توضیح داد: من کاری نمی‌کنم و فقط از حضور بچه‌ها استفاده می‌کنم. معجزه این بچه‌ها هستند و من لطفی در حق آنها نمی‌کنم. آنها من را با جهانی آشنا کردند که نمی‌شناختمش و در واقع آنها در حق من لطف می‌کنند. من مخاطبی در سینما پیدا کردم که آنها من را می‌دیدند ولی من تا دیروز آنها را نمی‌دیدم. من شاید هیچ‌وقت نمی‌توانستم بدون وجود این بچه‌ها یک رادیوی اینترنتی داشته باشم.
عباسی افزود: من به کاری گره خورده‌ام که عاشقانه دوستش دارم و آرزوهایم برآورده می‌شود. من آرزوی تولید کارهای فرهنگی و کار در این محیط را داشتم. شبانه‌روزی کار می‌کنم و خسته هم نمی‌شوم. من هم مشکلات همه را دارم از جمله کرونا، مشکلات اقتصادی، دوری از خانواده و داشتن بیمار، ولی یک جاهایی می‌گویم اینها بهانه‌های بزرگ خوشبختی هستند.
ایسنا
دیدگاه شما