روزیاتو/ پیرمرد گوشه نشینی که ۳۱ سال است جزیره ی زیبایی را به عنوان خانه ی خود انتخاب کرده، حالا با تصمیم مسئولان به تخریب خانه اش، قرار است از این جزیره بیرون رانده شود.مائورو موراندی از سال ۱۹۸۹ تنها ساکن جزیره ی کوچک بودلی در دریای مدیترانه بوده است. او وقتی پا به ساحل صورتی رنگ این جزیره گذاشت تصمیم گرفت از زندگی اش به عنوان یک معلم ورزش دست بکشد و به حافظ این جزیره بدل شود.
چهار سال بعد از آنکه مقامات ایتالیا این جزیره را به جزئی از یک پارک ملی تبدیل کردند، حالا پیرمرد گوشه نشین جزیره بودلی برای احقاق حقش برای ادامه ی زندگی در این جزیره می جنگد.
موراندی به سی ان ان گفته: «می ترسم اگر بروم کار بودلی هم تمام شود.»
موراندی ۸۱ ساله با یک قایق کاتاماران از مجمع الجزایر پلینزی فرانسه به سمت ایتالیا می رفت که موتور قایقش از کار افتاد و او راه خود را به سمت این جزیره ی خوش منظره کج کرد.
بعد از سه دهه حفاظت از این جزیره و به اشتراک گذاشتن زیبایی های آن با دیگران از طریق شبکه های مجازی، حالا مقامات ایتالیایی می خواهند خانه ی او را تخریب کنند تا در آنجا یک رصدخانه ی محیطی بسازند.
در سال ۲۰۱۶ دولت ایتالیا کنترل جزیره بودلی را در دست گرفت و آن را به جزئی از پارک ملی لامادالنا تبدیل کرد.
به دنبال این اقدام، حق موراندی، که توانسته دنبال کنندگان زیادی در شبکه های اجتماعی برای خود دست و پا کند، برای ادامه ی زندگی در جزیره زیر سؤال رفت.
در سال ۲۰۱۶ مدیر آن زمان پارک ملی، جوزپه بونانو هشدار داد سن موراندی و محل قرارگیری خانه اش باعث بروز «مشکلات قانونی متعددی» در رابطه با ادامه ی زندگی او در جزیره شده و افزود: «موراندی نمادی است از یک مرد شیفته ی طبیعت که تصمیم می گیرد زندگی خود را وقف تعمق و تفکر و حف و حراست سازد.»
«هیچ کس منکر نقش او در ارائه ی / به نمایش گذاشتن حافظه ی تاریخی این مکان نیست… اما سخت می شود یک جایگاه قراردادی برای شخصی چون او پیدا کرد.»
در ماه های ساکت و آرام زمستان، موراندی وقتش را به ویرایش عکس های خود و انتشار آن ها در صفحاتش در اینستاگرام، فیسبوک و توییتر می گذراند.
او در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه ای گفته بود: «این عکس ها بیانگر حال و وضعیت روحی من هستند.»
جزیره شاید در ماه های سرد سال خلوت باشد، اما در تابستان بیشتر از ۱،۳۰۰ گردشگر به آنجا می آید
پس از چهار سال، حالا حافظ بودلی باید تا آخر سال ۲۰۲۰ آنجا را ترک کند.
موراندی به سی ان ان گفته: «حاضرم هر کاری که می توانم انجام بدهم تا اینجا بمانم، حتی اگر معنی اش آن باشد که آن ها مجبور شوند مرا به زور بیرون کنند. جای دیگری برای زندگی کردن نمی شناسم و به طور قطع نه به خانه ام در شمال برمی گردم نه می دانم که چه کار باید بکنم. زندگی من همین است. من نمی توانم خودم را در حال کارت یا بولینگ بازی کردن تصور کنم.»
«تنها سؤالم این است که اگر موقع بازسازی اینجا باید جای دیگری بروم، آیا بعدش می توانم برگردم و باز هم همان کارهایی را بکنم که هر روز انجام می دهم، یعنی محافظت از ساحل مرجانی صورتی در معرض خطر اینجا، دور نگه داشتن گردشگرها و محافظت از طبیعت. می ترسم اگر بروم کار بودلی هم تمام شود.»
بیشتر از ۳ هزار نفر با امضای درخواستی، خواستار حفظ حق حافظ جزیره بودلی برای ادامه ی زندگی در آنجا شده اند.
در این درخواست ضمن انتقاد از تلاش های صورت گرفته برای اخراج موراندی، بیان شده عکس ها و سبک زندگی او «زیبایی و اعجاز طبیعت آلوده نشده» را به نمایش می گذارد.
در این درخواست پیشنهاد شده موراندی «به شکلی کمک کننده به عنوان حافظ برای بررسی کار در آنجا بماند و در عین حال مجبور به ترک خانه اش نشود.»
مدیر پارک لا مادالنا، فابریتزیو فونسو به سی ان ان گفته این درخواست دخالت در «تمامی ساخت و سازهای قانونی در پارک» از جمله کلبه ی موراندی و یک ایستگاه رادیویی متعلق به دوران جنگ جهانی دوم می شود که «تغییراتی غیر اصولی روی آن صورت گرفته است».
دیدگاه شما