به نقل از مدیکال‌اکسپرس، پرتودرمانی در حال حاضر یکی از روش‌های اساسی درمان سرطان به شمار می‌رود. حدود نیمی از افراد مبتلا به سرطان، با پرتودرمانی درمان می‌شوند. آنها برای این کار معمولا باید به صورت روزانه و به مدت چند هفته در معرض تابش دستگاه قرار بگیرند. اگرچه این روش می‌تواند به درمان برخی از افراد کمک کند اما بقیه افراد به سختی از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند. دلایل این تفاوت، دقیقا مشخص نیست.
گروهی از پژوهشگران "دانشگاه برن"(University of Bern) سوئیس و "موسسه سرطان هلند"(NKI) با استفاده از روش‌های آزمایش ژنتیک، ژن‌هایی را شناسایی کرده‌اند که نقش مهمی در این روند دارند.
پروفسور "سون روتنبرگ"(Sven Rottenberg)، استاد دانشگاه برن و سرپرست این پژوهش گفت: برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان و همچنین خانواده و پزشکان آنها، نداشتن موفقیت پس از چند هفته پرتودرمانی دردناک، واقعا ناامیدکننده است. ما امیدواریم که یافته‌های ما بتوانند به پیش‌بینی بهتر امکان موفقیت درمان کمک کنند. همچنین از این یافته‌ها می‌توان برای ارائه داروهای جدیدی استفاده کرد که کارآیی پرتودرمانی را بهبود می‌بخشند.
ژن‌های مهم برای موفقیت درمان
هدف از پرتودرمانی، تخریب DNA سلول‌های سرطانی است که جهش‌های عامل رشد غیر قابل کنترل آنها را نیز شامل می‌شود. تخریب DNA سلول‌های سرطانی، رشد تومور را متوقف می‌کند اما سلول‌های سرطانی نیز مانند بقیه سلول‌های بدن، ابزاری برای ترمیم آسیب DNA دارند.
تفاوت‌های اساسی میان تومورهای افراد مبتلا به سرطان وجود دارد که بر همین اساس، ابزارهای ترمیم آنها نیز متفاوت هستند. این تفاوت‌ها به ژن‌هایی بستگی دارند که اطلاعات را برای این ابزار، رمزگذاری می‌کنند. پژوهشگران در این پروژه، از تحلیل‌های ژنتیکی استفاده کردند تا خودترمیمی سلول‌های سرطانی را مورد بررسی قرار دهند.
پژوهشگران در این روند، با ضعف‌های اساسی رو به رو شدند. آنها دریافتند که اگر ژن‌های ترمیمی خاصی در سلول‌های سرطانی گم شوند، سلول‌ها نمی‌توانند خود را پس از پرتودرمانی ترمیم کنند. پژوهشگران موفق شدند این موضوع را هم در سلول‌های انسانی و هم در سلول‌های حیوانی اثبات کنند. اگر این ژن‌ها از بین بروند، این امکان وجود خواهد داشت که پرتودرمانی، موفقیت‌آمیز باشد.
روتنبرگ افزود: یافته‌های ما، اهمیت درمان شخصی‌سازی شده سرطان را نشان می‌دهند که تمایل ژنتیکی افراد تحت تاثیر را نیز در نظر می‌گیرد.
این پژوهش، در مجله "Cell Reports" به چاپ رسید.
ایسنا
دیدگاه شما