در این تحقیقات سه گروه از ماهی‌های زبرای جوان به مدت چهار ماه با سه رژیم مختلف شامل رژیم فاقد ویتامین دی، رژیم غنی از این ویتامین و رژیم کنترل، تغذیه شدند. پس از این دوره، محققان میزان تراکم استخوان، تری‌گلیسیرید، چربی، کلسترول و ویتامین دی را در بدن ماهی‌ها اندازه‌گیری کردند. همچنین مسیرهای متابولیک کلیدی مرتبط با تولید، ذخیره‌سازی و انتقال چربی در بدن ماهی‌های زبرا را مورد مطالعه قرار دادند.
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد گروهی که رژیم فاقد ویتامین دی داشتند، به طور متوسط ۵۰ درصد کوچک تر سایر گروه‌ها هستند و مقادیر بسیار بیشتری چربی در بدن ذخیره کرده‌اند. در بدن این ماهی‌ها تعداد سلول‌های چربی بیش از ماهی‌های دو گروه دیگر بود. همچنین میزان تری‌گلیسرید و کلسترول نیز در بدن این ماهی‌ها بالاتر از گروه‌های دیگر بود.
با تغییر رژیم این ماهی‌ها به یک رژیم غنی از ویتامین دی، رشد آنها ادامه یافت و بخشی از چربی انباشته در بدن آنها مورد استفاده قرار گرفت اما هرگز این ماهی‌ها به اندازه سایر گروه‌ها رشد نکردند و ذخایر چربی خود را از دست ندادند.
نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد کمبود ویتامین دی از طریق ایجاد اختلال در تعادل عادی رشد و تجمع چربی در بدن موجب آسیب دیدن سلامت متابولیک می‌شود.
مطالعات مختلفی در سراسر جهان نقش ویتامین دی در عملکرد اندام‌های مختلف بدن را تایید کرده‌اند. به دلیل این که نور خورشید مهم ترین منبع این ویتامین است، ممکن در پاییز و زمستان به میزان کافی در بدن جذب نشود.
مواد غذایی مانند زرده تخم مرغ، ماهی، قارچ، انواع پنیر، شیر، حبوبات، روغن ماهی، آب پرتقال و خاویار حاوی مقدار زیادی ویتامین دی هستند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.
دیدگاه شما