به گزارش پایگاه خبری نشان :
این ها بخشی از اظهارات دختر 22ساله ای است که برای دومین بار دست به دامان قانون شده بود تا راهی برای فرار از مشکلات خانوادگی اش بیابد. این دختر جوان درباره داستان زندگی اش به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری میرزاکوچک خان گفت: از روزی که چشم باز کردم جز اعتیاد، پرخاشگری و زندگی در مکانی کثیف و غیربهداشتی چیزی ندیدم.

البته این مسائل در خانواده آشفته و بی سر و سامان من هیچ اهمیتی نداشت، چون اعضای خانواده ام همواره برای ذره ای موادمخدر با هم درگیر می شدند و کارشان به توهین و فحاشی و گاهی کتک کاری می کشید. در این شرایط، من تا کلاس سوم راهنمایی تحصیل کردم، اما دیگر به دلیل  فضای متشنج خانواده ام نتوانستم به تحصیلاتم ادامه بدهم و پیشرفت کنم.

از سوی دیگر نیز رفتارهای برادر بزرگ ترم بسیار آزاردهنده است. اعتیاد از او جوانی ژولیده و کثیف ساخته است که نه تنها بهداشت شخصی را رعایت نمی کند بلکه دست به رفتارهای عجیب و غریبی می زند که حتی از بازگو کردن آن خجالت می کشم. او گاهی وارد سرویس بهداشتی می شود و با باز گذاشتن در سرویس بهداشتی رفتارهای زشتی از خود بروز می دهد که برای هیچ کس باورپذیر نیست. بارها خواستگارانی داشتم که با دیدن محیط آلوده زندگی خانوادگی ام یا حرکات و رفتارهای برادرم، از ازدواج با من منصرف شده اند. 

سال گذشته به دلیل کتک کاری های پدرم و همچنین نداشتن امنیت جانی در خانواده ام مجبور شدم از آن ها در همین کلانتری شکایت کنم اما وقتی خانواده ام تعهد دادند که از این رفتارهای زشت دست بردارند، من هم از شکایت خودم گذشتم و رضایت دادم.

با این حال رفتار اعضای خانواده ام نه تنها تغییری نکرد بلکه روز به روز بدتر شد تا جایی که گاهی مجبور می شدم از خانه بیرون بروم و ساعت ها در خیابان سرگردان شوم. از سوی دیگر پدرم که با راهنمایی مسافران به مراکز گردشگری هزینه های اعتیادش را تامین می کرد، با انتشار ویروس کرونا بیکار شده است و من دیگر آسایش و آرامش ندارم، چون برادر و پدر و مادرم مدام با یکدیگر درگیر می شوند و من حتی نمی توانم در کوچه و محله سرم را بالا بگیرم و دوست دارم به صورت مستقل زندگی کنم چرا که اکنون دچار افسردگی شده ام و ...

خراسان