بسیاری از افراد از خمیر دندان برای درمان جوش‌های آزاردهنده‌ی پوست خود استفاده می‌کنند؛ چون باور دارند تاثیر خمیر دندان روی درمان جوش مثبت است. اما لازم است بدانید که مضرات و خطرات از بین بردن جوش با خمیر دندان بیشتر از فواید آن است و اثربخشی آن از لحاظ علمی تایید نشده است.
ممکن است استفاده از خمیر دندان یک روش درمانی موثر برای جوش به نظر آید، چراکه خمیر دندان حاوی مواد خشک‌کننده‌ی جوش و ترکیبات ضدباکتریایی است؛ اما خطرات ترکیبات موجود در خمیر دندان برای پوست، بیشتر از مزایای آن است.
در این مقاله به بررسی خطرات از بین بردن جوش با خمیر دندان می‌پردازیم و چند درمان جایگزین را به شما معرفی می‌کنیم. با ما همراه باشید.
در گذشته، خمیر دندان‌ها حاوی یک ماده‌ی ضدباکتری به نام «تری‌کلوزان» بودند. اما در سال ۲۰۱۷، انجمن غذا و داروی آمریکا (FDA)، استفاده از تری‌کلوزان را در شوینده‌های ضدعفونی‌کننده، ممنوع اعلام کرد؛ چراکه به شواهدی دست یافت که نشان می‌داد این ماده می‌تواند میزان هورمون تیروئید را کاهش دهد و منجر به مقاومت آنتی‌بیوتیکی شود.
از اوایل سال ۲۰۱۹، خمیر دندان‌های تجاری موجود، فاقد تری‌کلوزان هستند. خمیر دندان ترکیبات زیادی دارد که برای سلامت دندان مفید هستند؛ مانند:
- گلیسیرین
- سوربیتول
- کلسیم کربنات
- سدیم لوریل سولفات (SLS)
- سدیم بی‌کربنات (جوش شیرین)
با این حال، بسیاری از این ترکیبات برای استفاده روی پوست بسیار نامناسب هستند. خمیر دندان ممکن است پوست شما را تحریک یا خشک کند. این تاثیر منفی می‌تواند به طور مشخص برای افرادی که پوست خشک یا حساس دارند، خطرناک باشد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که از بین بردن جوش با خمیر دندان بیشتر تاثیر منفی دارد.
داشتن پوست بسیار خشک می‌تواند تولید چربی اضافی را تحریک کند؛ که این امر می‌تواند منجر به ایجاد لکه‌ها و جوش‌های بیشتر شود.
بروز یک جوش جدید شب قبل از یک مهمانی یا یک مراسم مهم، یا تجربه‌ی جوش‌های سمجی که چند هفته باقی مانده‌اند، می‌تواند برای هرکسی آزاردهنده باشد. اما در نظر داشته باشید که خمیر دندان گزینه‌ی مناسبی برای درمان جوش‌های شما نیست. برای برطرف کردن جوش‌های خود بهتر است به جای استفاده از خمیر دندان، درمان‌هایی که در ادامه می‌گوییم را امتحان کنید.
از بین بردن جوش با دارو‌های موضعی و خوراکی
اگر به طور مرتب دچار جوش می‌شوید، می‌توانید دارو‌های بدون نسخه پزشک (OTC) یا دارو‌های با نسخه را امتحان کنید. اگرچه این دارو‌ها می‌توانند به شدت موثر باشند، اما آن‌ها هم ممکن است برای همه‌ی افراد مناسب نباشند و منجر به عوارض جانبی شوند. برای پیدا کردن بهترین روش درمانی برای جوش‌هایتان، با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
درمان‌های بدون نسخه معمولا برای آکنه و جوش‌های خفیف تا متوسط موثر هستند. این درمان‌ها به شیوه‌های مختلفی از جمله ژل‌ها، کرم‌ها و پاک‌کننده‌ها وجود دارند و معمولا حاوی ترکیبات زیر هستند:
- اسید سالیسیلیک
- بنزوئیل پروکساید
- اسید‌های آلفا هیدروکسی
- سولفور
- قطران زغال سنگ
پزشکان می‌توانند دارو‌های موضعی یا خوراکی را برای افرادی که دچار آکنه‌ی شدید هستند، تجویز کنند. برخی از این دارو‌ها عبارتند از:
- ایزوترتینوئین خوراکی
- مینوسایکلین خوراکی
- ترتینوئین موضعی
- کلیندامایسین موضعی یا خوراکی
- آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی
- قرص‌های خوراکی ضد بارداری
از بین بردن جوش با درمان‌های طبیعی
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹، محققان به این نتیجه رسیدند که میزان اثربخشی عصاره‌های گیاهی در درمان آکنه، با یک محلول حاوی ۲.۵ درصد بنزوئیل پروکساید برابر بود. در این مطالعه، افرادی که از عصاره‌های گیاهی استفاده کردند، از نتیجه درمان خود، رضایت بیشتری داشتند. در ادامه به برخی نمونه‌های درمان‌های طبیعی برای جوش و لکه‌ی جوش اشاره می‌کنیم.
روغن درخت چای
روغن درخت چای از درخت ملالوکا آلترنیفولیکا به دست می‌آید. ترکیبات موجود در روغن درخت چای خواص ضدالتهابی و ضدمیکروبی قدرتمندی دارند، که ممکن است به از بین بردن باکتری‌های ایجاد کننده‌ی آکنه و تسکین پوست تحریک‌شده کمک کنند.
در یک مطالعه‌ی آزمایشیِ کوچک در سال ۲۰۱۶، محققان از ۱۴ نفر که سن‌شان بین۱۶ تا ۳۹ سال بود و دچار آکنه‌ی متوسط بودند، درخواست کردند دوبار در روز از محصولات حاوی روغن درخت چای استفاده کنند. نتایج نشان داد که محصولات حاوی روغن درخت چای، تعداد ضایعات آکنه را پس از ۱۲ هفته تا ۵۴ درصد کاهش داد.
چهار نفر از شرکت‌کنندگان عوارض جانبی محدود، مانند خارش کم، فلس مانند شدن متوسط پوست، خشکی و پوست پوست شدن پوست را تجربه کردند. هرچند، این عوارض جانبی پس از چند روز برطرف شدند.
در یک آزمایش تصادفی در سال ۲۰۱۸، ۶۰ فرد مبتلا به آکنه‌ی خفیف تا متوسطِ صورت، که سن‌شان بین ۱۴ تا ۳۴ سال بود، یکی از درمان‌های زیر را دریافت کردند:
- داروی طبیعی آکنه حاوی ۳ درصد روغن درخت چای، ۲۰ درصد پروپولیس و ۱۰ درصد آلوئه ورا
- کرم آکنه حاوی ۳ درصد اریترومایسین
- پلاسبو یا دارونما
محققان به این نتیجه رسیدند که داروی طبیعیِ حاوی روغن درخت چای، به طرز قابل توجهی موثرتر از دو درمان دیگر بود.
آلوئه‌ورا
گیاه آلوئه‌ورا دست‌کم حاوی ۷۵ نوع مواد معدنی، آمینواسید و ویتامین‌های مختلف است. این ترکیبات به بهبود زخم، کاهش تحریک و التهاب پوست و پیشگیری از عفونت کمک می‌کنند. ترکیبات ضدالتهابی و ضدمیکروبی موجود در آلوئه‌ورا ممکن است به از بین بردن جوش کمک کند.
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹، ۶۰ فرد مبتلا به آکنه‌ی خفیف تا متوسط به دو گروه تقسیم شدند؛ گروهی ژل طبیعی حاوی آلوئه‌ورا، پوست منگوستین (ترگیل)، و عصاره‌ی چای کاملیا، و گروه دیگر ژل حاوی یک درصد کلیندامایسین دریافت کردند. هر دو گروه این محصولات را دو بار در روز، به مدت ۲۸ روز استفاده کردند.
گروهی که از ژل طبیعی استفاده کردند، در مقایسه با گروه دیگر، کاهش چشمگیر قرمزی پوست، تیرگی یا لکه‌های پوستی (hyperpigmentation) و تعداد ضایعات آکنه را تجربه کردند.
با این حال ممکن است پوست برخی افراد به آلوئه‌ورا و محصولات تجاری حاوی آن واکنش معکوس نشان دهد. بهتر است قبل از استفاده از آلوئه‌ورا روی صورت، تست پچ (skin patch test) را انجام دهید و کمی از آلوئه‌ورا را روی بازویتان امتحان کنید. اگر تا ۲۴ ساعت واکنشی رخ نداد، می‌توانید آن را روی صورت‌تان استفاده کنید.
پری‌بیوتیک و پروبیوتیک‌ها
پوست ما مملو از میکروب است. بسیاری از این میکروب‌ها نقش مهمی در بهبود زخم و مبارزه با عفونت‌ها دارند. محققان به شواهدی مبتنی بر ارتباط بین عدم تعادل در میکروبیوتای پوست (مجموعه‌ای از میکروارگانیزم‌های پوست) و تعدادی از بیماری‌های پوستی از جمله اگزما، پسوریازیس و آکنه دست یافته‌اند.
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸، محققان به این نتیجه رسیدند که تعادل باکتریایی در افراد مبتلا به آکنه‌ی شدید متفاوت بود. میزان باکتری‌های مفید روده هم در این افراد، نسبت به شرکت‌کنندگانی که دچار آکنه نبودند، کمتر بود.
افزایش آگاهی درباره میکروبیوم‌های روده و پوست، و نحوه‌ی تاثیرگذاری آن‌ها بر سلامت کلی بدن سبب شده‌است بسیاری از محققان و تولیدکنندگان به این نتیجه برسند که دستکاری کردن میکروبیوم‌ها می‌تواند سلامت پوست را بهبود بخشد.
پری‌بیوتیک‌ها فیبر‌های غذایی هستند که باکتری‌های مفید را تغذیه می‌کنند. پروبیوتیک‌ها هم انواعی از باکتری‌های زنده هستند که می‌توانند به افزایش تعداد باکتری‌های مفید روی پوست کمک، و از رشد باکتری‌های ایجادکننده‌ی آکنه جلوگیری کنند.
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳، محققان دریافتند که مکمل خوراکی حاوی نوعی پروبیوتیک به نام لاکتوباسیلوس، حساسیت پوست را کاهش داد و عملکرد سد دفاعی طبیعی پوست را بهبود بخشید.
در سال ۲۰۱۴، یک آزمایش ۸ هفته‌ای که شامل ۳۴ نفر بود به این نتیجه رسید که سایپرس تخمیرشده، یک نوع پروبیوتیک دیگر، در پایین آوردن تعداد ضایعات آکنه و کاهش تولید چربی، موثرتر از روغن درخت چای است.
این یافته‌های مقدماتی نشان می‌دهند که پری‌بیوتیک و پروبیوتیک‌ها ممکن است جایگزین‌های موثری برای دارو‌های فعلی آکنه باشند.
جمع‌بندی
استفاده از خمیر دندان به عنوان درمانی برای جوش و آکنه، ایده‌ی خوبی نیست. اگرچه خمیر دندان حاوی ترکیباتی لست که دهان را تمیز نگه می‌دارد و از بیماری‌های مربوط به دندان جلوگیری می‌کند، اما این امر بدین معنی نیست که تاثیر خمیر دندان روی درمان جوش مثبت است.
مواد شیمیایی موجود در خمیر دندان می‌توانند پوست را تحریک کنند. همچنین ممکن است منجر به خشکی پوست و در نتیجه تحریک غده‌های چربی موجود در صورت شود. تولید چربی اضافی ممکن است منجر به بروز جوش‌های جدید یا تشدید جوش‌های فعلی شود.
مواد شیمیایی موجود در خمیر دندان می‌توانند پوست را تحریک کنند. همچنین ممکن است منجر به خشکی پوست و در نتیجه تحریک غده‌های چربی موجود در صورت شود.
اگر شما هم دچار جوش هستید، به جای پذیرفتن خطرات ناشی از تاثیر منفی خمیر دندان روی پوست از دارو‌های بدون نسخه یا عصاره‌های گیاهی، نظیر روغن درخت چای یا آلوئه‌ورا استفاده کنید.
اگر دچار آکنه‌ی شدید هستید، حتما باید با متخصص پوست درباره‌ی سایر درمان‌های با نسخه مشورت کنید.
دیدگاه شما