موسسه ملی تحقیقات سلامت کشور نوشت: بیماری کووید ۱۹ بر همه جنبه های زندگی از جمله کار، مسافرت و همچنین ورزش تاثیر گذاشته است.
در حالی که فاصله اجتماعی و بهداشت برای جلوگیری از عفونت مهم است، اما در صورت ابتلا، ورزش متوسط و خواب کافی می تواند در بازیابی عملکرد ریه‌ها موثر باشد. سوالی که ممکن است مطرح شود این است که آیا فعالیت ورزشی (مثل ایستادن طولانی، دویدن یا از پله بالا رفتن) در افرادی که درگیری ریوی کرونا دارند خطرناک است؟
شواهد موجود در این زمینه نشان می دهد مبتلایان به بیماری کرونا که با علایم شدید سرفه، تنگی نفس و احتقان شدید ریوی روبرو هستند، باید در دوره نقاهت از فعالیت ورزشی شدید بپرهیزند. در این دوران سلول‌های سیستم ایمنی در حال ترمیم و بازسازی است و بدن باید به راحتی فرصت بازسازی خود را داشته باشد.
بهترین شیوه فعالیت ورزشی در دوران نقاهت اجتناب از فعالیت ورزشی شدید است. اما پس از بیماری کرونا و در طول ۲ تا ۳ هفته استراحت انجام برخی تمرین‌های تنفسی ساده پیشنهاد می شود تا دوباره ریه‌ها بتوانند به آرامی کارایی طبیعی خود را به دست آورند.
با توجه به این که این ویروس می تواند در بسیاری از سیستم های بدن عوارضی ایجاد کند، بهترین روش این است که بیمار تمرین های ورزشی خود را به روشی آهسته و ثابت از سر بگیرد، به طوری که تمرین را با شدت بسیار کم شروع کرده و به تدریج خود را در یک دوره ۳ تا ۴ هفته ای تقویت کند.
این تمرین‌ها به هیچ عنوان نباید باعث ایجاد خستگی شود. در هر نوبت تمرین، ریه‌ها سه تا چهار بار با یک نفس عمیق از هوا پر و در سینه حبس شده و بعد از آن عمل بازدم انجام می شود.
این کار کمک زیادی به پاکسازی و بازیابی سریع تر عملکرد ریه‌ها می کند.
انجام این تمرین‌های آسان باید در حالت خوابیده یا نشسته باشد، لذا ایستادن و راه رفتن در حین تمرین توصیه نمی‌شود. این تمرین‌ها را می‌توان در خانه انجام داد ولی ضروری است که در حضور فرد دیگری انجام شود.
ممکن است در طول تمرین یا بعد از آن سرگیجه، درد قفسه سینه، درد عضلات و تپش قلب، تهوع، سبکی سر یا تاری دید و تنگی نفس ایجاد شود و لذا بهتر است تمرینات ورزشی با مشورت پزشک معالج فرد باشد و در صورت بروز مشکل نیز با پزشک تماس گرفته شود.
در نتیجه مبتلایان به بیماری کووید-۱۹ که با علایم شدید سرفه، تنگی نفس و احتقان شدید ریوی روبرو هستند، باید از فعالیت ورزشی شدید خودداری کنند ولی فعالیت فیزیکی در حد سبک تا متوسط بسیار مفید است.
بهترین شیوه فعالیت ورزشی در دوران نقاهت، انجام برخی تمرین‌های ساده تنفسی است و اینکه فرد بیمار تمرین های ورزشی خود را به روشی آهسته و ثابت از سر بگیرد. تنفس عمیق با استفاده از دیافراگم (تنفس شکمی) عملکرد ریه را بازیابی می کند. نفس کشیدن از طریق بینی باعث تقویت دیافراگم و تسریع بازیابی سیستم عصبی می شود.
اگر فرد حین تمرینات احساس تنگی نفس زیاد، تهوع، سرگیجه، سبکی سر یا تاری دید و تپش قلب داشت، باید تمرینات را بلافاصله قطع کند و توصیه می شود فرد بیمار برای انجام تمرینات مناسب و موثر با پزشک معالج خود در این زمینه مشورت کند.
دیدگاه شما