یکی از رمز‌های کلیدی موفق بودن در زندگی، شادبودن است. آدم‌های شاد موقعیت‌های مناسب برای خود خلق می‌کنند و از این موقعیت‌ها برای رشد و تعالی در زندگی استفاده می‌کنند. آن‌ها هنر شادبودن را می‌دانند و می‌توانند خود را با شرایط وفق دهند.
با کمترین امکانات محیطی شاد را برای خود و اطرافیانشان بسازند و از آن پلی بسازند برای رسیدن به هدف‌های خود در زندگی. در مقابل آدم‌های عبوس و همیشه ناراحت قرار دارند. آن‌ها در هر موقعیتی قرار بگیرند نمی‌توانند اطرافیانشان را به خود جلب کنند مگر کسانی که دقیقا مانند خود آن‌ها هستند. چنین افرادی در‌های خلاقیت، رشد و موفقیت را بر خود می‌بندند و مجبورند در زندانی که با دست خود ساخته‌اند عمرشان را سپری کنند.
زندگی چیزی جزء همگام شدن با کائنات ، طبیعت و جهان پیرامونمان نیست. اگر زندگی‌مان را با تلالو نور آفتاب، درخشندگی نور مهتاب، زیبایی گل‌های طبیعت، آواز خوش پرندگان، باران روح نواز بهار و پاییز و سپیدی برف زمستان همساز کردیم پس برنده این زندگی کوتاه و زودگذر خواهیم بود. پس باید با آواز پرندگان نغمه خوان، زیر آواز زد، به زیر باران رفت و مانند کودکان در کوچه پس کوچه‌های شهر برف بازی کرد. این همان راز زندگی است که بسیاری دیر آن را درک می‌کنند.
اما ویدیویی که در فضای مجازی منتشر شده و مربوط به سال ۱۸۹۶ است برف بازی مردمان شهر لیون فرانسه را به تصویر می‌کشد. مردم شهر فارغ از بزرگ و کوچک، پیر و جوان در حال برف بازی هستند و نکته مهم در مورد این ویدئو اینکه هیچ کدام از این افراد اکنون زنده نیستند و شاید کمتر کسی نام و خاطره‌ای از آن‌ها به یاد داشته باشد.
دیدگاه شما