این سندرم می‌تواند چندین هفته پس از عفونت اولیه رخ دهد. علائم شامل تب بالا، درد شکم، استفراغ، اسهال، بثورات پوستی و خستگی مفرط است. پاسخ بیش از حد التهابی و «طوفان سیتوکین» که در MIS-C دیده می‌شود، می‌تواند منجر به آسیب گسترده‌ای در قلب، کبد و سایر اندام‌ها شود.
۸۰ درصد از کودکان بستری در MIS-C دچار آسیب شناسی شدید قلبی می‌شوند و با مدت طولانی ماندن در بیمارستان و دوره بهبودی گسترده روبه‌رو می‌شوند. استراتژی‌های درمانی فعلی شامل دوره تهاجمی و طولانی مدت استروئید‌ها و ایمونوگلوبولین وریدی است.
MIS-C در کمتر از ۱ درصد کودکان مبتلا به کرونای تایید شده رخ می‌دهد. از تاریخ ۳ مه ۲۰۲۱، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا گزارش داد که ۳۷۴۲ کودک مبتلا به MIS-C و ۳۵ مورد مرگ تشخیص داده شده‌اند.
در مطالعه اخیر خود که در ۱۰۰ تحقیق (شامل ۱۹ کودک با MIS-C و ۲۶ نفر با کووید-۱۹ و ۵۵ کنترل سالم) در مجله تحقیقات بالینی منتشر شده است، محققان اطلاعاتی در مورد مکانیک MIS-C و شناسایی نشانگر‌های زیستی بالقوه ارائه می‌دهند.
آن‌ها تشخیص، درمان و پیشگیری اولیه بیماری آن‌ها همچنین درمان موفقیت آمیز یک نوزاد ۱۷ ماهه با MIS-C را چنین توصیف می‌کنند: هنگامی که متوجه شدیم ۹۵ درصد از کودکان مبتلا به MIS-C ذرات ویروسی سارس-کوو ۲ در مدفوع خود دارند، اما ذرات بینی یا گلو در آن‌ها کم یا زیاد است، بیشتر تحقیق کردیم و دریافتیم که ماندگاری مواد ویروسی در روده طولانی بوده و مدت‌ها بعد از ابتلا به اولین عفونت کووید-۱۹ می‌تواند منجر به MIS-C شود. این تیم فرض کردند که ذرات ویروسی کووید-۱۹ موجود در دستگاه گوارش کودکان به داخل جریان خون منتقل شده و منجر به واکنش ایمنی فوق التهابی از ویژگی MIS-C شود.
به گفته محققان این اولین مطالعه‌ای است که ذرات ویروسی موجود در MIS-C را در خون همزمان با پاسخ بیش از حد التهابی نشان می‌دهد.
پیش از ظهور کووید-۱۹ مدیر مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و ایمنی در لس آنجلس تحقیقی را انجام دادند که بر اساس آن شرایط بسیار مشابه MIS-C که نشان داد موش‌هایی با سطح زونولین بالا می‌توانند با موفقیت با لارازوتید استات درمان شوند. مطالعه بعدی نیز نشان داد پاسخ ایمنی در MIS-C با فعال سازی فوق ریز سازگار است. تحت این شرایط پروتئین بزرگ سنبله (سوپرانتیژن) اساسا بر روی یک سلول T نگه داشته می‌شود و باعث می‌شود آن از طریق یک پاسخ ایمنی مداوم سوزانده شود.
در مطالعه حاضر محققان میزان بالای ویروس سارس-کوو ۲ در مدفوع و میزان بالای زونولین را در خون کودکان مبتلا به MIS-C اندازه گیری کردند. هنگامی که آن‌ها بعد‌ها ذرات ویروسی را در خون یافتند، محققان استفاده از استات لارازوتید را به عنوان یک روش درمانی پیشنهاد داد. با تشویق داده‌های اولیه در مورد اثرات لارازوتید استات در درمان اولین مورد MIS-C، پس از گرفتن مجوز استفاده از سازمان غذا و دارو آمریکا، استفاده احتمالی از استات لارازوتید به عنوان اولین درمان خوراکی برای کووید-۱۹ مورد استفاده قرار گرفت.
محققان این مطالعه می‌گویند: فرضیه ما این بود که لارازوتید با بستن محل اتصال‌های تنگ و جلوگیری از ورود پروتئین‌های سنبله‌ای بزرگ ویروس سارس-کوو ۲ به التهاب از بین می‌رود.
برنامه بعدی محققان ایجاد یک کارآزمایی بالینی برای بررسی تاثیر لارازوتید بر نتایج بالینی در MIS-C است. به گفته آن‌ها رفتن از توصیف یک بیماری جدید، به درک علت آن و شناسایی یک درمان احتمالی جدید کاملا باورنکردنی است.
دیدگاه شما