بنابراین سوفی دست به کار شد و پنج راس شتر را برای آغاز این سفر ۵ هزار کیلومتری که قرار است از سواحل غربی به سواحل شرقی استرالیا انجام شود انتخاب نمود.
در سال ۲۰۱۶ سوفی کار خود را از صنعت فیلمسازی رها کرد و به یک مزرعه پرورش شتر نقل مکان کرد تا به شترهای کوچک غذا بدهد. خودش می گوید تنها چیزی که فکرش را نمی کرد این بود که به شترها علاقمند شود.
تجربه ای که قرار بود بعد از شش ماه پایان پیدا کند ۵ سال طول کشید و در تمام مدتی که سوفی توریست ها را با کمک شتر به گردش می برد این سوال در ذهنش شکل گرفت که اگر بخواهد تنها با شتر سفر کند مقصدش کجا خواهد بود؟ که در نهایت نیز به برنامه ریزی برای یک سفر ۵ هزار کیلومتری منجر شد.
بخاطر بسته شدن مرز میان ایالت های مختلف استرالیا و محدودیت های کرونایی سوفی مجبور شد که به تنهایی از قلب استرالیا عبور کند و ۷۰۰ کیلومتر از بیابان عظیم ویکتوریا را پیاده در این بیابان طی کند. او در این باره می گوید: در دنیا کمتر جایی مانند این صحرا وجود دارد که تا چشم کار می کند بیابان ببینید.
به تدریج علائم تمدن از بین رفتند و جای پای سوفی برای همیشه روی شن ها باقی می ماند
برخی تصور می کنند که پیاده روی سخت ترین بخش ماجراست اما آنطور که سوفی می گوید دشوارترین بخش ماجرا برپا کردن کمپ و آماده سازی وسایل برای استراحت است
سوفی در این ماجراجویی پستی ها و بلندیهای زیادی را تحمل کرد و آنطور که به یاد می آورد به خاطر تنهایی و فشاری که به شترها وارد می شد وضعیت روحی بسیار سختی را تجربه کرد.
اما مزایای این سفر به مراتب از دشوارهایش بیشتر بود و سوفی بسیار از تنهایی اش در صحرا لذت برد
روز سوفی در صحرا ساعت ۵:۳۰ صبح شروع می شود و او بعد از صرف صبحانه با محصولات شتر، یکساعت دیگری را هم به جمع کردن شترها و وسایل اختصاص می دهد و نهایتا راه می افتد.
با غروب آفتاب نیز سوفی آتش را روشن می کند تا به استراحت بپردازد
او روزانه ۱۸ کیلومتر راه می رود تا در نوامبر طبق برنامه این سفر را به پایان برساند.
دیدگاه شما