بیکینگ پودر تشکیل شده از سدیم اسید پیرو فسفات یک یا چند نوع نم، پودر نشاسته و کرم تارتار می باشد. برای پف کردن انواع کیک و پخت شیرینی جات و پنکیک و دونات استفاده می شود. دو نوع دارد تک کاره و دوکاره. بسته به نوع کیک و شیرینی و تجارتی یا خانگی بودن مصرف ؛

بیکینگ پودر تشکیل شده از سدیم اسید پیرو فسفات یک یا چند نوع نم، پودر نشاسته و کرم تارتار می باشد. برای پف کردن انواع کیک و پخت شیرینی جات و پنکیک و دونات استفاده می شود. دو نوع دارد تک کاره و دوکاره. بسته به نوع کیک و شیرینی و تجارتی یا خانگی بودن مصرف ؛ تهیه می شود

بیکینگ پودر

بیکینگ پودر چیست: بیکینگ پودر باعث ور آمدن محصولاتی می شود که به آن اضافه می گردد. به آن پودر قنادی هم می گویند. چون در اکثر کیک و شیرینی ها از این ماده استفاده می شود. همین طور  برای ور آمدن و به اصطلاح پف کردن  شیرینی جاتی مثل کلوچه و پنکیک نیز می شود.  خمیرها توانایی نگه داشتن گاز در دراز مدت را در خودشان ندارند. به همین دلیل برای ماندگاری بیشتر خمیرهای شل از جوش شیرین و بیکینگ پودر استفاده می کنند. هر چند ترکیبات شیمیایی این دو با یکدیگر متفاوت می باشد و بیکینگ پودر از این نظر(ترکیبات شیمیایی) مناسب تر به نظر می آید.

 در ابتدا بهتر است بدانیم ترکیبات این پودر از چیست. در ترکیبات بیکینگ پودر از نشاسته، سدیم اسید پیرو فسفات و نمک اسیدی استفاده می شود. سدیم اسید پیرو فسفات در آب حل می شود و عامل ور آمدن، پف کردن و ماندگاری نان ها و شیرینی جاتی می شود که بیکینگ پودر به آن ها اضافه می شود.

وقتی مواد تشکیل دهنده ی بیکینگ پودر یعنی یک یا چند نوع نمک اسیدی، سدیم اسید پیرو فسفات ، کرم تارتار و پودر نشاسته، با یکدیگر ترکیب می شوند؛ گازی تولید می شود. تا زمانی که  بیکینگ پودر در  آب حل نشود، هیچ گونه واکنش یا تغییری در پودر دیده نمی شود. زمانی که بیکینگ پودر در آب حل شود، یا رطوبت به آن برسد، واکنش شیمیایی صورت خواهد گرفت. در آب گازی تولید می شود که  منجر به پف و ور آمدن کیک، نان یا شیرینی می شود.

ناگفته نماند که چون خمیرها نمی توانند گازها را در خودشان نگه دارند، می بایست این پودر در مراحل پایانی تهیه ی شیرینی کیک یا نان افزوده شود. تا پس از آن فورا پروسه ی پخت آن در فر صورت بگیرد.  

انواع بیکینگ پودر

 به طور کلی می توان دو نوع بیکینگ پودر در بازار پیدا کرد. برندهای متفاوت بیکینگ پودر فرمول های متفاوتی هم دارند. ترکیبات اسیدی آن ها مشابه هم و یکسان نمی باشند. تنها اسیدی که به طور متداول در تولید این پودر کاربرد دارد کرم تارتار می باشد. کرم تارتار به وفور در قفسه های ادویه  و یا دیگر مواد غذایی فروشگاه ها پیدا می شود.

 بیکینگ پودر دو نوع دارد، پودرهای تک کاره و پودرهای دو کاره. در صنعت شیرینی و کیک و نان پزی اکثرا از پودرهای دو کاره یا دو حالته استفاده می شود که بیشتر برای تهیه ی کلوچه های مختلف، دونات و پنکیک های مختلف استفاده می شود.  از خصوصیات این نوع بیکینگ پودر  می توان به پف کردن بیشتر کیک ها و توان بالای هوادهی آن اشاره نمود.

نوع یک مرحله ی این پودر ، یا می تواند واکنش سریعی داشته باشد. یعنی اثر گذاری اش سریعتر باشد. یا به صورت آرام و کندتر اثر بگذارند.

بیکینگ پودر به طور کلی در تهیه ی نان و شیرینی هایی به کار می رود که فرایند پخت آن ها زمان بیشتری می برد. نگهداری از این پودر بین شش تا دوازده ماه می باشد.  برای اینکه ماندگاری بیشتری داشته باشد، بهتر است در جایی خنک و خشک قرار بگیرد.

یادآوری می شود که با توجه به انواع شیرینی ها و کیک هایی که پخته می شوند، نوع پودری هم که به آن افزوده می شود فرق می کند. یعنی هر کیکی پودر مناسب خود را می طلبد. اندازه ی زیاد پودر در پخت کیک، از حجم آن می کاهد. کاربرد اندازه ی کم بیکینگ پودر هم، منجر به پخت کیکی با حجم کم که بافتش هم فشرده خواهد بود، می شود. اندازه ای که معمولا برای مصرف به کار می رود، سی تا چهل گرم برای یک کیلوگرم آرد  است.

مارک های متفاوت بیکینگ پودر

در حال حاضر، در بازار مارک های مختلفی از این پودر وجود دارد. شرکت های مختلف، با هدف های گوناگون و کیفیت های متفاوت اقدام به تولید این محصول در بسته بندی های کوچک و بزرگ نموده اند که همگی این تولیدات با توجه به تقاضاهای مختلف می باشد. پودرهای مورد مصرف تجارتی با آن چه که در خانه ها استفاده می شود، فرق دارند.